Kracht en kwetsbaarheid

Fotografie: Willem de Roon

Kroos geeft af op wat ze noemt de korst van het gezapige bestaan van velen; de zogenaamde knusheid gesymboliseerd door rustieke kaarsen op de salontafel. Het leven moet gezellig lijken en de relatie stabiel, maar “wanneer hebben jullie elkaar voor het laatst midden in de woonkamer vastgepakt en echt gezoend?” Het publiek valt stil. Ze doet er nog een schepje bovenop. “Al die stellen die al jaren lepeltje lepeltje liggen maar mesje mesje bedoelen, ga toch bij elkaar weg en breek alsjeblieft door die verhullende korst heen.”

De niet goed werkende lichten in het theater compenseert ze door het woord ‘sprookjesachtig’ te blèren, op de momenten dat het licht sprookjesachtig had moeten zijn, terwijl ze keihard rondjes draait. Haar voorkeur voor Marlies Dekkers lingerie en stoere cowboylaarzen draagt bij aan haar imago van powergirl. Heerlijk ongenuanceerd, zwaaiend met haar grote bos krullen, laat ze de controle los. De ongeremdheid in haar performance is fascinerend om naar te kijken en het samenspel met Martijn Breebaart (toetsen) en Bas Mulder (gitaar/bas)  ijzersterk. Met z’n drieën durven ze te excelleren, met bruut geweld maar ook met lieflijke deuntjes.

In deze kleine theaterzaal in Steenwijk, waar ik word meegezogen in haar kolkende gedachtewereld van kritische kanttekeningen, raakt ze vooral met haar afsluitende liedjes. Naast het vermogen om te brullen als Satan zelf, blijkt ze ook intens teder te kunnen zingen. Ze zingt over niet meer bang willen zijn, het weerloos durven bestaan, en deelt het aarzelend begin hiervan met haar publiek. Het moet gedaan zijn met het geblaf en geschreeuw. Koekjes uitdelen, lief zijn, onschuldig als haar dochter. Even niet de scherpe randjes van de hardheid die ze vaak tentoonspreidt. Het moederschap lijkt Kroos weker te hebben gemaakt.

Bries is de juiste combinatie van hard-zacht. Volwassen cynisme afgezet tegen authentieke onbevangenheid geeft stof tot nadenken over je eigen korst. Het schakelen van scherp en kritisch oordelen met een grove bek, naar gevoeligheid, was tijdens Zoetgevooisd al zichtbaar, maar is nu tot bloei gekomen. Ze is kracht en kwetsbaarheid tegelijkertijd; hier staat een cabaretière van allure.

Bries is nog te zien t/m 6 juni 2008. Klik hier voor speellijst en meer informatie.