Foto’s tussen dromen en fantasie
Oude foto’s van mensen die je niet kent, hebben altijd een vervreemdend effect: wie zijn die mensen? Wat hebben ze met elkaar te maken? Hebben ze het naar hun zin of praten ze niet met elkaar? Misschien is het wel familie van u, of van mij! Foto’s van onbekende mensen, hun onbekende levens en onbekende verhalen vormen het uitgangspunt van Doosje dia’s, een muziektheatervoorstelling voor kinderen, van Productiehuis Jeugdconcerten in coproductie met Orkater.
Moederziel alleen doolt de zwerver door de nacht. Er zijn geen mensen op straat, iedereen slaapt. De zwerver scharrelt in zijn oude jas tussen bergen vuilnis, op zoek naar bruikbare spullen. Hij vindt een schemerlampje. Schoenen. Oude emmers. En opeens is daar dat doosje met dia’s, oude ingeraamde plastic fotootjes die je groot kunt projecteren met behulp van een speciaal apparaat.
Familie
~
De zwerver wordt begeleid door een viertal musici: Jasper le Clerq op viool, Andreas Suntrop op gitaar, Erwin Hoorweg op toetsen en Arend Niks op drums. Zij gaan mee in de fantasie die de zwerver oproept aan de hand van de dia’s. Komt er een vrolijke dia, dan spelen ze vrolijke muziek. Een enge dia zorgt voor enge muziek, een droevige voor ernstige muziek.
Eenzaamheid
Doosje dia’s is een bescheiden voorstelling. Eigenlijk gaat het over eenzaamheid: de zwerver is zo alleen en verlaten dat hij zichzelf een familie droomt: ouders, een broer, een zusje. Maar die is hij allemaal kwijtgeraakt en nu bieden de dia’s hem nieuw houvast. Een tragisch en zielig gegeven.
Het verhaal (bedacht door regisseur Michiel Voet) ontspoort nogal. Dat is meteen het zwakke punt van deze overigens charmante muziektheaterproductie. De fantasie van de zwerver wappert alle kanten op, zonder dat er een punt komt waarop zijn gedroomde familie weer op aarde landt. Daardoor laat Doosje dia’s het jeugdige publiek uiteindelijk achter met een handvol onopgeloste, ongemakkelijke raadsels.
Doosje dia’s is tot en met 10 april 2009 te zien.
