Theater / Voorstelling

Gruwelijke wraak in hedendaags echtscheidingsdrama

recensie: Nationale Toneel - Medea

.

~

Het is onherbergzaam kaal in Korinthe, waar Medea en Jason zijn neergestreken met hun zoontjes. De speelvloer stelt zongedroogde, gebarsten aarde voor. Een enorme spiegel als achterwand verdubbelt die woestenij. In dat verlaten landschap zet de min (Mirjam Stolwijk) de toon: mensen pas op, Medea is kwaad en verdrietig, dat voorspelt niets goeds. Het klassieke koor doet een schepje bovenop de aanzwellende paniek. Het bestaat uit drie vrouwen, die alle drie hun mond met de tekst mee bewegen, maar van wie er maar eentje daadwerkelijk praat. Een mooie vondst van regisseur Johan Doesburg: het volk spreekt door één mond.

Wraak

Die waarschuwing voor een catastrofe wordt concreet wanneer Medea zelf ten tonele verschijnt. Ariane Schluter in koninklijk rood, in opnieuw een zeer sterke rol. Haar Medea is een stoere vrouw. Niet vatbaar voor het gezag van koning Kreon, niet te paaien door haar geliefde Jason. Ze wikt en weegt elk woord, plaatst zorgvuldig klemtonen, redeneert, denkt hardop. Medea gooit het hoofd achterover, en kijkt haar tegenstanders minachtend aan.Deze stoere Medea is knap eng, en dat vindt koning Kreon ook. Jason wil trouwen met zijn dochter, en Kreon is bang dat de boze Medea die dochter iets zal aandoen. Daarom stuurt hij Medea het land uit. Hij geeft haar echter een dag respijt; dat is voldoende voor de verlaten vrouw om een gruwelijke wraak ten uitvoer te brengen.

Heks

~

De figuur van Medea heeft altijd iets van een furieuze heks, een schimmige toverkol. Ze is een vrouw die de duistere kracht van kruiden kent, die drankjes brouwt. Ariane Schluter zet haar emotioneel neer. Rauw. Een intelligente vrouw, met wie je geen ruzie moet krijgen. Maar ook een gevoelige vrouw. Fenomenaal is haar confrontatie met Jason (een mooie, rustig redenerende Peter Blok). Het gesprek tussen die twee pakt uit als een hedendaagse ruzie tussen een stel dat gaat scheiden. Medea haalt alles uit de kast om haar geliefde Jason terug te krijgen. Ze schakelt binnen seconden van woede naar verdriet, van verwijten naar gevlei. Maar niets kan Jason van gedachten doen veranderen: de ambitieuze man wil nou eenmaal de `gewone’ Medea verruilen voor de dochter van de koning.
Dan weet Medea wat haar te doen staat: al wie Jason liefheeft, moet dood. Als Medea haar kinderen niet had vermoord, was dit stuk van Euripides nooit zo beroemd geworden. Wat drijft een moeder tot zo’n ondenkbare daad? Medea (431 voor Christus) in de regie van Johan Doesburg is een fascinerende studie naar de drijfveren van deze woedende vrouw. De Medea van Ariane Schluter is een moderne vrouw die met haar man volkomen geloofwaardig steggelt om hun huwelijk te redden. Dit is een bijzondere voorstelling in een bijzonder decor (toneelbeeld: Tom Schenk), gespeeld door bijzondere acteurs.

Medea van Het Nationale Toneel is te zien tot en met 24 januari 2008. Zie speellijst.