Theater / Voorstelling

Werelds vermaak van HZT

recensie: De reis om de Wereld in 80 Dagen

Het is de grootste theatervoorstelling die Het Zuidelijk Toneel ooit heeft gemaakt: De reis om de wereld in 80 dagen, naar het boek van Jules Verne. De vaste spelers van HZT werken voor deze productie samen met cabaretier Bert Visscher en de mannen van NUHR, Peter Heerschop, Joep van Deudekom en Viggo Waas. Regisseur Matthijs Rümke belooft een spektakel en maakt deze belofte waar.

Reis om de wereld is het verhaal van de Britse gentleman Phileas Fogg (Heerschop) die een weddenschap aangaat met Lord Kelvin dat hij in 80 dagen de wereld rond kan reizen. Hij zet zijn geld en reputatie op het spel en stort zich in het avontuur, samen met zijn knecht Passepartout (Visscher). Kelvin vertrouwt het niet helemaal en stuurt detective Fix (Van Deutekom) achter Fogg aan. Op hun reis doen ze vreemde plaatsen aan en ontmoeten ze uiteenlopende karakters. Zo komen ze terecht in het door religieus geweld verdeelde Jeruzalem, het schietgrage Amerika, bij de porno-industrie van India en meer. Ook ‘prinses’ Aouda (José Kuijpers) en de dievegge Fatima (Nanette Edens) sluiten zich bij hen aan op hun reis.

Net even anders

~

Al wordt het verhaal van Verne voor een groot deel gevolgd, er zijn leuke vindingen van HZT die het verhaal net in een ander licht plaatsen. Bert Visscher, als Passepartout, is niet zomaar de knecht van Fogg, maar is door het personage van de Veerman (Waas) van het heden naar 1870 gehaald. De dynamiek van een ‘ouderwetse’ voorstelling verandert hiermee, doordat Visscher zijn 21e eeuwse manieren mee naar het verleden neemt.

Ook de Veerman heeft een heel aparte rol. Hij is alwetend, neemt soms de rol van verteller op zich, maar heeft ook een paar kwaadaardige trekjes doordat hij dingen kan laten gebeuren. De Veerman heeft macht over de tijd en wordt daardoor een personificatie van de tijd. Hij is vrijwel altijd aanwezig en wanneer de personages tijdsdruk voelen, staat hij daar met een ritme ei om deze druk nog tastbaarder te maken.

Reis om de Wereld is duidelijk een komedie. Dat is te verwachten wanneer je de NUHR-mannen en Bert Visscher in de hoofdrollen zet, maar is ook logisch wanneer je je bedenkt dat dit een enorm dure productie is vanwege de decors en de mankracht. De voorstelling moet dus een groot publiek aanspreken en dat is zeker het geval. Taalgrapjes komen zeer veel voor en al zijn sommige erg goed gevonden, na een tijdje wordt dit een beetje vervelend. Soms is de humor heel subtiel, maar vaak ligt deze er simpelweg te dik bovenop. Het bezoek aan Amerika, bijvoorbeeld, is zo ondergedompeld in stereotypen dat het misschien wel grappig is, maar niet meer verrassend. Charlton Heston in cowboyoutfit heet de reizigers welkom, om vervolgens onder andere een indiaan, neger, student en advocaat neer te schieten. De scène in Jeruzalem waarin Fogg met een bewaker van de stad een religieuze discussie aangaat, verliest aan betekenis doordat de tweede bewaker Passepartout een keer of 15 met een plastic knuppel knock-out slaat. Daarnaast is Visscher van nature een erg overheersende persoonlijkheid die door zijn fysiek en stortvloed van woorden bedoeld en onbedoeld veel aandacht naar zich toetrekt. Helaas domineert hij hierdoor vaak de scène waardoor niet alle scènes en personages helemaal uit de verf komen.

Spektakelstukjes

~

Maar Rümke houdt woord wanneer hij een spektakelstuk belooft. De decors zijn prachtig en soms weet je als publiek inderdaad niet waar je moet kijken omdat er zoveel gebeurt op het podium. Dan vliegt er een luchtballon door de zaal, dan wordt met brandende fakkels prachtig een brand in de Oriental Express nagebootst, en dan weer staat er een metershoge olifant op het podium. Echt opmerkelijk zijn de vier acrobaten die veel van de scènes opluisteren. Zij vliegen door de lucht, staan op stoelen die metershoog opgestapeld zijn of doen hun kunsten aan trapezes. Dat alleen maakt Reis om de wereld al de moeite waard.

Er is dus veel te zien bij Reis om de wereld in 80 dagen. Zoveel dat iedereen voor zichzelf iets anders uit de voorstelling kan halen. Houdt u van een beetje spektakel, mooie decors, acrobatiek, een leuk verhaal en kunt u de verbale overmacht van Bert Visscher en wat voor de hand liggende grappen door de vingers zien, dan is Reis om de wereld een perfect avondje uit.

Reis om de wereld is nog te zien t/m 16 januari 2010. Klik hier voor de speellijst.