Theater / Voorstelling

Mid-life crisis doet foute veertiger de das om

recensie: Het Toneel Speelt - Een nieuw leven

Een licht zomerkostuum, een hippe sjaal met Indiase motieven losjes over de schouders, een openvallend overhemd: uitgever Joep is in zijn element, zeker van zijn zaak. De midden-veertiger heeft zelfs een jeugdige schrijfster als minnares, met medeweten van zijn echtgenote. Maar dan keert het lot. Hij verliest zijn baan, de ene na de andere vriend laat hem vallen en zijn vader sukkelt langzaamaan op zijn dood af. Een nieuw leven, geschreven en geregisseerd door Ger Thijs, is een voorbeeld van hoe een mid-life crisis een zelfingenomen mens de das om kan doen.

Een nieuw leven, geschreven en geregisseerd door Ger Thijs, is een voorbeeld van hoe een mid-life crisis een zelfingenomen mens de das om kan doen.

Het verhaaltje heeft weinig om het lijf. Man ziet door zelfingenomenheid niet dat zijn omgeving hem beu is. Faalt op alle fronten, en blijft eenzaam achter. Een nieuw leven moet het dan ook niet hebben van de ingewikkelde plot, maar van de rake teksten en van het meer dan uitstekende spel.

Ger Thijs (1948) maakte furore als de regisseur van formidabele toneelbewerkingen van lastige romans van Louis Couperus bij het Nationale Toneel. Hij was daar een aantal jaar artistiek leider, totdat hij de deur uit werd gevochten door het jonge talent dat hij zelf had binnengehaald. Thijs schrijft graag autobiografisch getinte romans en toneelstukken. Een nieuw leven, bij Het Toneel Speelt, zou gebaseerd kunnen zijn op zijn ervaringen bij het Nationale Toneel.

Foute man

~

In dat geval heeft Thijs van de artistiek leider van een toneelgezelschap de zelfverzekerde uitgever Joep gemaakt. Hij geeft zijn personage een frisse, cynische humor mee, waardoor je als toeschouwer zowaar te doen hebt met deze toch echt erg foute man. Mark Rietman speelt Joep met bewonderenswaardige Schwung: Rietman heeft al vaker bewezen de perfecte vertolker te zijn van teksten van Ger Thijs. Hij kreeg voor zijn rol in Thijs’ Raak me aan (2005) de Louis d’Or, de hoogste mannelijke toneelonderscheiding.

Eerder schreef Thijs Beneden de rivieren (2002), een kleine parel, een ontroerend stuk over de dood van zijn vader. Daarin liep de hoofdpersoon met de geest van de overleden vader een beetje rond liep te klojen op het stukje grond dat vader graag bewerkte. Datzelfde gegeven komt terug in Een nieuw leven: vader laat Joep een stuk grond na, terwijl zoon niet eens een maaimachine kan hanteren.

Uitmuntend
Klein als het verhaal is, is Een nieuw leven wel degelijk een aanbevelenswaardige voorstelling. De vrouwenrollen zijn misschien niet helemaal scherp (Oda Spelbos als echtgenote Rachel en Fockeline Ouwerkerk als de jonge minnares) en René van Zinnicq Bergmann bungelt er een beetje bij als de achterbakse rivaal van Joep. Maar Paul Hoes is uitmuntend in zijn dubbelrol als klagerige vader en valse buurman. Hoes is perfect in de timing van zijn teksten en komisch door het arsenaal aan gelaatsuitdrukkingen dat hij ter beschikking heeft. En Mark Rietman kan zo weer op voor een nominatie voor de hoogste mannelijke toneelprijs.


Een nieuw leven
is te zien tot en met 5 juni 2010. Kijk op www.hettoneelspeelt.nl voor meer informatie over deze voorstelling.