Theater / Voorstelling

Redonda is ode aan samen spelen

recensie: Circuswerkplaats Boost - Redonda

Op het podium staat een grote houten kubus met overal gaten en hoeken waar twee mannen en een vrouw in verdwijnen en uit tevoorschijn komen. Zich verstoppen, elkaar achterna zitten, metershoog springen en elkaar opvangen. Redonda vertelt geen verhaal van A tot Z, maar is een ode aan het samen spelen.

CW Boost is een circuswerkplaats uit Amsterdam Oost die (jeugd-)voorstellingen maakt op het snijvlak van circus, bewegingstheater en dans. De zoektocht naar wanneer circus (podium-)kunst wordt, staat daarbij centraal. In de voorstelling Redonda wordt daar nog een discipline aan toegevoegd: beeldende kunst. Het decor bestaat uit een groot houten blok dat steeds nieuwe vormen en perspectieven kan aannemen. De drie spelers zijn met hun ronde vormen een bijzondere aanvulling op het hoekige decor. Met het zorgvuldige lichtplan van Maarten Verheggen zorgt dat voor prachtige beelden en Escheriaanse doorkijkjes.

Technische hoogstandjesIn het decor bewegen zich in eerste instantie twee mannen, alleen. Ze komen elkaar soms tegen, soms niet. Dan verschijnt een vrouw ten tonele die de boel op scherp zet. Voor het eerst zien de drie personages elkaar en moeten ze op zoek naar een nieuw evenwicht. Samen blijken ze meer te kunnen, letterlijk op elkaar te kunnen bouwen. Dat uit zich in technisch steeds grotere hoogstandjes. De drie circusacteurs – waaronder een zeer innemende Marianna Boldini – beschikken over een perfecte beheersing van hun lichaam. De hele technische circustruckendoos wordt uit de kast gehaald, van salto’s tot metershoge sprongen, en torens van drie man hoog: het roept bewonderende ohs en ahs op uit het publiek. En terecht.

Abstracte vertelling
De voorstelling is gemaakt voor kinderen vanaf zeven jaar. Het hoge abstractieniveau van de voorstelling laat veel ruimte voor de fantasie van de kinderen. Na afloop bleken sommige kinderen er – een voor hen volkomen heldere – ontwikkeling in te hebben gezien. Maar of de makers dat ook zo hebben bedacht? Je vraagt je af of iets meer duiding en invulling van de personages niet net zoveel ruimte had gelaten voor de verbeelding. Had het de beeldende kracht van de voorstelling niet juist kunnen versterken? Nu blijven vooral het schitterende toneelbeeld, de fantastische acrobatische toeren en de hoge mate van spelplezier het publiek bij; met wat meer invulling is Redonda een pareltje in wording.