Smaakt naar meer diepgang

Bos Theaterproducties heeft een sterrencast bijeen gekregen voor de toneelversie van De Eetclub. Het zijn bekende tv-gezichten uit onder andere RTL’s Rozengeur & Wodka Lime en de Net 5-serie Julia’s Tango: Nyncke Beekhuyzen, Frederik Brom, Hanna Verboom, Tina de Bruin, Cystine Carreon, Pauline Greidanus, Loek Peters en Chris Tates. Op hun spel valt weinig aan te merken en de productie zit flitsend en strak in elkaar.

Eetclub vol thrilleringrediënten
De Eetclub zit qua verhaal goed in elkaar. De zwerver die haar man Michel (Tates) voor ’twintig euro’ een mes op de keel drukt, is voor Karen (Beekhuyzen) de druppel. Het stel verkast naar een dorp en laat Amsterdam achter zich. Is ook beter voor de kinderen. Ze blijken niet de enige met dit lumineuze idee, want binnen no time is het koppel onderdeel van een heuse eetclub, bestaande uit drie stellen met dezelfde achtergrond. Wanneer één echtgenoot zich echter van kant maakt, beginnen de intriges. Was het wel zelfmoord? Of is het een complot door de man die het grote geld in handen heeft? Of zijn de affaires de oorzaak van de ellende? De Eetclub heeft alle thrilleringrediënten in huis: de personages zijn op het eerste gezicht helder, maar motieven blijken al snel twijfelachtig en jaloezie heerst. Zeker als ladiesman Simon ook nog eens Karen versiert.

In boekvorm leest het verhaal waarschijnlijk als een trein, maar ook als theatervoorstelling weet De Eetclub te boeien. Uitgespeelde situaties worden afgewisseld met momenten waarop hoofdpersonage Karen haar gedachten met het publiek deelt. Dit is even wennen, maar het concept blijkt te werken. De humor, afgewisseld met eindeloos geflirt en emotionelere passages, maken dat de voorstelling geen moment verveelt. Op het toneel ziet alles er bovendien strak uit. Het decor bestaat uit een aantal houten verhogingen waarover de acteurs zich behendig bewegen en de achterwand is bekleed met een stijlvol lijnenspel. Daarnaast is de regie snel en helder. De voorstelling is absoluut een lust voor het oog.

Zoeken naar diepgang

Ondanks de flitsende aankleding en de spannende plot blijft na het zien van De Eetclub toch een onbevredigend gevoel over. Het verhaal is snel, maar duikt nergens de diepte in. De personages zijn dienstbaar aan het verhaal, maar blijven oppervlakkig. Nergens verlaat De Eetclub het thrillerniveau, nergens wordt de sfeer echt beklemmend of zet het verhaal aan tot nadenken. Voor wie een leuke avond theater wil, is de voorstelling een aanrader. Wie méér wil dan uiterlijke schijn en zelfs diepgang zoekt, komt niet aan zijn trekken. Wat dit betreft weerspiegelt de voorstelling het milieu dat het schetst perfect: alles blijft aan de oppervlakte, maar ziet er wel bijzonder gelikt uit.

De Eetclub is nog tot en met 31 maart te zien in theaters door heel Nederland.