Muziek / Album

Professioneel debuteren

recensie: Bewilder - Dear Island

Nog vele liedjes in zijn hoofd maar geen band meer, dat was zo ongeveer de situatie waarin Maurits Westerik zat toen zijn band GEM uiteengevallen was. Nu is hij terug met een nieuwe band en een nieuwe plaat.

Na meerdere succesjaren was GEM op een dood spoor geraakt en toen alle leden gevlogen waren, werd de groep ontbonden. Ondanks deze tegenslag wilde Westerik toch zijn muzikale ideeën uitwerken. Toevallig had hij nog wat vrienden die een instrument bespeelden en zo ontstond bijna als vanzelf Bewilder. Speelplezier en professionaliteit waren hierbij de belangrijkste katalysatoren.

In studio de Bolder op Vlieland trokken de heren zich terug en maakten het hoofd van Westerik leeg, onder de productionele leiding van Hallo Venray-drummer Henk Jonkers. Aanvankelijk was het de bedoeling om in alle rust op een ongedwongen wijze, zonder vooropgezet plan en zonder druk of deadline, wat muziek op te nemen. Maar de ideeën werden demo’s, en toen de vriendengroep de pont weer terug nam naar het vasteland, reisden ze in de hoedanigheid van een nieuwe band met in de koffer de mastertapes voor een nieuw album: Dear Island. Het moge inmiddels duidelijk zijn naar welk eiland deze titel verwijst.

Gevarieerde plaat

Dear Island bevat harmonieuze pop met lange uitgesponnen nummers. Het is een gevarieerde plaat waarop uptempo, energieke songs (‘Forza(It Is)’ en ‘She Keeps on Talking’) afgewisseld worden met meer ingetogen, introspectieve nummers (‘So It Goes’ en ‘It’ll Be Soon’). De inspiratie voor de meerstemmige samenzang in “The Unknown” komt duidelijk van de Amerikaanse Westcoast.

Dear Island is een debuutalbum, maar dan wel afgeleverd door een stel muzikanten en een producer die allerminst als debutanten omschreven kunnen worden. Hierdoor krijg je als luisteraar de neiging om dit album onbewust te vergelijken met de muziek die eerder door GEM is uitgebracht. Het is misschien flauw om te zeggen dat daarmee de nieuwigheid ervan af is, toch is op Dear Island is het speelplezier op alle nummers direct hoorbaar en bovendien is het een vakkundig geproduceerd album. Bewilder slaagt er echter niet in om uit de schaduw van GEM te stappen, het is simpelweg net wat minder urgent en avontuurlijk.

Met Dear Island heeft Bewilder een duidelijke plaats opgeëist in de Excelsior-stal en ze kunnen zich goed meten met labelgenoten als Moss, Johan en Daryll Ann. Dat is op zichzelf al een meer dan gemiddelde prestatie. Met Bewilder is Nederland een prima nieuwe Indie-band rijker.