Smakelijk souldebuut

Het is goed te horen dat men de tijd heeft genomen om het album Memoirs neer te zetten. Hierdoor wordt er volledig recht gedaan aan het talent van Roxanne Tataei, zoals Rox voluit heet. Er is gelukkig niet geschaafd richting gladde disco en R&B; er is juist gehakt en gebeiteld om een wat ruwere pit over te houden. Die soulvolle ruwheid past Rox uitstekend.

Eigen kracht

Het album opent met ‘No Going Back’, een nummer met een lekkere uptempo beat. Het liedje zal velen doen denken aan Amy Winehouse, een vergelijking die maar heel moeilijk is te onderdrukken. Hopelijk wordt Rox niet gezien als de zoveelste rip-off van Winehouse, ze verdient aandacht op eigen kracht.

In ‘Do As I Say’ laat Rox horen dat ze vele octaven aan kan. Haar soepele stem bereikt zonder kraken de hoogste noten in deze meeslepende compositie. Met de single ‘My Baby Left Me’ heeft Rox al vele hitladders beklommen. Gelukkig spiegelen de andere songs zich niet simpelweg aan deze hit; Rox biedt een breed soulpalet op dit album. De invloeden van reggae, rock, disco en R&B komen prima tot uiting in de soul van deze dame. Het heel klein gehouden, akoestische, ‘Heart Ran Dry’ zal vele luisteraars laten smelten en doet verlangen naar meer van Rox zonder franje. Het lijkt wel of ze dit nummer heel vroeg in de ochtend gezongen heeft, met een klein (ochtend)randje aan de stem. Gewoonweg heerlijk.

Bewondering

De kwaliteit van Rox is al snel onderkend door iedereen die soul een warm hart toedraagt. Zo geniet deze dame de aandacht van de nationale popzenders en kunnen we haar op 10 juli terugzien op North Sea Jazz in Rotterdam.

De nieuwe single van het album zou wel eens het door reggae getinte ‘Rocksteady’ kunnen worden. ‘Oh My’ – met stevige uithalen van Rox – laat strijkers horen en neigt een beetje naar Keith Sweat: lekker laid back en zalvend. Met het wonderschone, door piano begeleide, ‘Sad Eyes’, dwingt Rox aan het eind van het album slechts nog meer bewondering af, om vervolgens nog een bonustrack te serveren.

De variatie op Memoirs dwingt vele luisterbeurten af. Extra rondjes in de cd-speler kunnen moeilijk tot verveling leiden; deze zullen eerder aanvoelen als een extra muzikale massagebeurt of aanzetten tot een lekker pasje op de dansvloer.