Muziek / Album

Gemiste kans

recensie: Putumayo Presents Americana

Muziekstromingen definiëren is een lastige bezigheid. Wat is ‘Americana’ en wat niet? Het persbericht van Putumayo dat de nieuwe sampler Putumayo Presents Americana vergezelt, rept van “a range of diverse cultural influences that have combined to form what is now called Americana music. Sometimes called ‘alternative country’, it’s a genre whose parameters are broad enough to include bluegrass, folk and traditional country with occasional elements of blues, jazz and others thrown in”. Een erg brede definitie, die zou kunnen leiden tot een spannende selectie van artiesten uit het genre.

De Putumayo-samenstellers hebben de pijlen ditmaal echter gericht op een rijtje traditionele artiesten, die allemaal hun metier beheersen maar niet betrapt kunnen worden op ook maar enige vorm van vernieuwing. Zo kun je jezelf afvragen waar de keus vandaan komt om een ruim vijf minuten durende cover van House of the Rising Sun door Tim O’Brien op te nemen op deze sampler. Met alle respect, maar wie zit daar op te wachten?

Old Crow Medicine Show (foto Danny Clinch)
Old Crow Medicine Show (foto Danny Clinch)

Vernieuwing?

Het accent bij Putumayo Presents Americana ligt op de country (Robert Earl Keen, Old Crow Medicine Show, Terri Hendrix), folk (Josh Ritter, RobinElla, Mulehead, Ruthie Foster) en bluegrass (Alison Brown), maar men vergeet volledig de meer ‘alternatieve country’. Jammer, want de Americana-stroming bevat in de beleving van vele muziekliefhebbers toch zeker ook relevante en meer vernieuwende artiesten zoals Ryan Adams, of bands als Richmond Fontaine, Calexico, Wilco of Iron & Wine? Een gemiste kans, want hoewel aan de artistieke kwaliteit van deze sampler niets valt af te dwingen, is het eindresultaat een wel zeer verantwoorde en daardoor belegen plaat geworden.