Muziek / Album

Vrolijkheid vergezeld van kinderlijke teksten, slechte uitspraak en simpele muziek

recensie: Pintandwefall - Hong Kong, Baby

Attentie! Attentie! Alle fans van obscure Finse gimmickbands opgelet! Pintandwefall biedt u de ideale uitbreiding van uw Finse nichecollectie. Het album Hong Kong, Baby zal al uw wensen als verzamelaar vervullen. Niet-verzamelaars kunnen rustig verder slapen. Zij missen niets.

Met deze introductie is eigenlijk alles al gezegd. Hong Kong, Baby is voor een selecte groep liefhebbers interessant. De rest van de wereld zal er weinig heil in zien. Hieronder volgt een beeld van de vier Finse dames genaamd Pintandwefall en hun muziek.

Pintandwefall bestaat dus uit vier Finse jongedames die zichzelf Crazy Pint, Cute Pint, Dumb Pint en Tough Pint noemen. Combineer dit met het feit dat de dames gemaskerd door hun muzikale leven gaan en je hebt een redelijk beeld van het imago dat ze willen neerzetten. Hong Kong, Baby is al weer hun tweede cd en in Finland zijn ze tamelijk succesvol met hun springerige niemendalletjes. De muziek is een combinatie van punk, garage en indie.

Visjes

~

Zodra je dit album opzet, is de toon gezet. Simpele muzieklijnen met een vrolijk stemmend ritme worden voorzien van simpele teksten die in slecht Engels gezongen worden. Zo verhaalt het openingsnummer ‘Bird of Birds’ binnen twee minuten over het nachtelijke gezang van kleine vogeltjes die hun vakantie-ervaringen uitwisselen op een iets te harde toon. Niet alleen vogeltjes, maar ook ongelukkige piranha’s, een octopus genaamd Okto en zombies passeren de revue. Geen alledaagse onderwerpen in de hedendaagse muziek.

Liedjes over piranha’s die zich niet thuis voelen tussen de andere piranha’s omdat ze niet zo vraatzuchtig willen zijn als de andere, kunnen natuurlijk gezien worden als een metafoor voor de agressieve moderne welvaartsmaatschappij. In dit geval lijkt het echter meer op een onschuldig kinderliedje over een klein eenzaam visje. Dit wordt versterkt door het simpele gebruik van de Engelse taal en het sterke Finse accent in de uitspraak.

Angus wasn’t at all like the other piranha
Didn’t want to be bad like the normal piranha
Never felt comfortable with those evil piranha
So he left his home and friends to find some nicer piranha

The piranha world
O, you wouldn’t want to live in piranha world
The piranha World
No you wouldn’t want to live in piranha world

Bovenstaande tekst is nog één van de beter geconstrueerde teksten. Meestal ontbreekt een duidelijke grammaticale structuur en lijkt de Engelse taal geheel verstoken te zijn van het gebruik van lidwoorden. Gelukkig zijn de teksten terug te vinden in het bijgeleverde boekje, want de uitspraak is soms zó slecht, dat je begint te twijfelen aan wat je hoort. Een goed voorbeeld van slechte grammatica en even slechte uitspraak volgt al meteen in het tweede nummer van het album, ‘Beef Rice’:

There are bad boys in this train
Again, again, again
Now they’re starting bang, bang, bang

This is terror, don’t do error
Or I’ll flip it, whip it, quit it

Vooral die laatste zin klinkt als “kwietie, kwietie, kwietiet”.

Scandinavische K3

Al met al is Hong Kong, Baby geen hoogdraver. Niet alles is echter slecht aan deze plaat. Het geheel voelt zo luchtig aan en is van een dusdanige springerige lichtvoetigheid, dat het beluisteren je wel weer heel vrolijk kan stemmen. Dat is dan weer een pluspuntje met de sombere herfstdagen in het verschiet. Jammer alleen dat deze vrolijkheid vergezeld gaat van kinderlijke teksten, slechte uitspraak en simpele muziek. Pintandwefall is een soort Scandinavische variant van K3. Luchtig en vrolijk, maar boven een bepaalde leeftijd toch iets minder interessant.