Gevarieerd en hoogstaand
Stergitarist Paul Rose is in de basis een rockgitarist maar speelt met gemak iedere stijl. Hij werd ooit uitgeroepen tot gitarist van het jaar door het blad ‘Guitarist Magazine’ en oogstte de lof van Rory Gallagher.
Wat doe je als begenadigd gitarist, die een album wil uitbrengen om zijn naam als soloartiest te vestigen, maar zelf geen muziek schrijft en ook niet zingt? Dan put je uit de grote hoeveelheid prachtcomposities die ooit zijn geschreven en verzamelt een keur aan gastmuzikanten en –zangers met bijzondere stemmen en duikt de studio in. Ziedaar het recept voor Double Life: het nieuwe album van Paul Rose. En dat heeft een smakelijk resultaat opgeleverd.
Raden wie het zingt
Na zes albums in eigen beheer te hebben uitgebracht, heeft Rose nu zijn heil gezocht bij een label en het daarbij behorende distributiekanaal. Het werd tijd om uit de schaduw te treden van de artiesten waarvoor hij speelt. Rose laat ons raden wie er nu welk lied zingt op zijn album. Hij wist Raffia Ford, Sweet Pea Atkinson, Terry Evans en Bernard Fowler te strikken om hun vocalen te laten klinken op dit project. De eerste opvallende bijdrage is ‘Let’s Straighten It Out’, gezongen met een heerlijke soulstem met behoorlijke blues in de aderen. Het is de stem van Sweet Pea Atkinson en ze brengt dit nummer van Benny Latimore naar grote hoogten. Met het door Gamble and Huff geschreven juweeltje ‘Drowning In The Sea Of Love’ begeeft Rose zich op het gladde ijs van de edelkitsch, maar hij komt ermee weg omdat hij dit vaak in ballad-vorm gegoten nummer in een lekker bluesjasje heeft gestoken dat ook nog goed past. Het is een gedurfde keuze die erg fijn uitpakt met inzet van de stem van Bernard Fowler.
Muzikanten met fraaie staat van dienst
‘Dark End Of The Street’ wordt gezongen door Terry Evans, wat een uitstekende keuze is in combinatie met het smaakvolle gitaargeluid van Rose zelf. In het daaropvolgende ‘Ball And Chain’ kruipt Rose de blues-hoek in en horen we zijn gitaar heerlijk janken. De andere muzikanten die Rose verzamelde voor dit album hebben een fraaie staat van dienst. Gitarist Randy Jacobs speelde bij Bonnie Rait, BB King, Was Not Was, Elton John en Kris Kristofferson. Richie Mrales drumde bij Al Di Meola, Mike Stern en the Brecker Brothers. Kenny Hutchison baste vaak op de albums van Rose en toetsenist Tio Banks speelde voorheen bij Was Not Was en Duran Duran. Dit gedegen gezelschap geeft Double Life een afwisselend en vooral kwalitatief hoog gehalte. Door de variatie in zangers nodigt het album extra uit om vaak te draaien.
