Muziek / Concert

Vervolg op legendarisch concert

recensie: Orquesta Buena Vista Social Club

In 1998 speelde het door Ry Cooder in Cuba verzamelde orkest Buena Vista Social Club twee legendarische concerten in Carré. Vijftien jaar later treedt de jongere generatie – de Orquesta Buena Vista Social Club – samen met twee veteranen uit de originele band wereldwijd op voor volle zalen.

De faam van Buena Vista Social Club zorgt voor een uitverkocht jubilerend Concertgebouw in Amsterdam. Deze prachtige locatie viert zijn 125-jarig bestaan en heeft een viertal concerten uitgekozen om zowel te beleven in de zaal als via een stream thuis of in het park, waar het concert op grote schermen is te volgen.

Bejaard en virtuoos


Het Orquesta Buena Vista Social Club opent haar concert met een ruim half uur durende dampende show om de zaal op te warmen. De jongere generatie – die wel jonger is dan de oude Buena Vista Social Club leden, maar nog steeds deels hoogbejaard – is virtuoos. Carlos Calunga zingt de sterren van de hemel. Verder horen en zien we onder meer Guaijro Miraba op trompet, Jesús ‘Aguaje’ Ramos (ook concertmeester/dirigent) op trombone en de werkelijk formidabele luitspeler Barbarito Torres, die ook in de originele band meespeelde.

Eliades Ochoa

Eliades Ochoa

De show opent met een paar akkoorden van ‘Chan Chan’ om vervolgens met ‘Rincon Caliente’ de avond vol son, salsa, cha-cha, bolero en rumba te vervolgen. De stem van Calunga klinkt vaak en is een aangename aanwinst voor deze editie van de band. Dat de band ook instrumentaal kan overtuigen bewijst ze met het tweede nummer: de cha-cha ‘Bodeguera’. De band vraagt bijna onophoudelijk aan het publiek om mee te klappen. Soms wordt er tijdelijk gehoor gegeven aan dit verzoek, maar gelukkig is er vaak ook te genieten zonder de ritmische klapgeluiden.

Tweeëntachtig en nog sexy


Na ruim een half uur is het tijd voor de eerste hoofdrolspeler: Eliades Ochoa; de stem van Chan Chan, die met een nummer van Guillermo Portables – ‘El Carretero’ – zijn set van vier nummers opent, om vervolgens tijdelijk het podium te verlaten. Ochoa is zesenzestig jaar en was in de originele band een van jongste leden. Hij is nog steeds krachtig, goed bij stem en speelt als vanouds.

Omara Portuondo

Omara Portuondo

Na een intermezzo van de dertienkoppige band is het tijd voor de dame waar velen voor gekomen zijn. De kleurrijkste en bekendste zangeres van Cuba, Omara Portuondo, is met haar tweeëntachtig jaar een veteraan, maar nog steeds uitstekend bij stem. Dat ze slecht ter been is probeert ze te verbergen voor het publiek, want ze wil nog steeds sexy zijn en dat steekt ze niet onder stoelen of banken. De twee veteranen blinken uit en schitteren in een prachtige vertolking van het lied ‘Dos Gardenias’, die de herinnering aan Ibrahim Ferrer eer aan doet. Ferrer heeft dit lied onvergetelijk gemaakt met zijn geweldige zang.

De show duurt uiteindelijk twee uur en een kwartier en dat is langer dan de geplande anderhalf uur. Met ‘Candela’ komt er dan toch een einde aan het Cubaanse feest, waarbij Portuondo blijft zingen terwijl ze het podium verlaat. Mooier is de laatste dag van een hittegolf in Nederland nauwelijks af te sluiten dan met het Orquesta Buena Vista Social Club waarin de oudjes nog steeds de show stelen!


Live in Nederland: 2 november Muziekgebouw Eindhoven