Puur en persoonlijk

Het goudeerlijke en breekbare derde album van Okieson Some One ‘n’ Some Want komt heel dicht bij de luisteraar. Zanger/gitarist Sebastiaan van Bijlevelt schrijft persoonlijke liedjes zonder opsmuk.

Na de albumopener ‘Famous Man’ volgt een fraai duet van Van Bijlevelt en Caitlin Rose in ‘Everyday’. Rose houdt zich na dit lied op de achtergrond. Door de warme sound, opgenomen in de broeierige nazomer te Nashville, Tennessee, lijkt het alsof Van Bijlevelt met zijn band bij je in de huiskamer speelt. Aan 8WEEKLY vertelt hij over zijn nieuwe album.

Skills

De inspiratie voor Some One ‘n’ Some Want komt niet van ver. Van Bijlevelt: ‘De nieuwe cd is een ode aan mijn familie en vrienden. De songs bevatten verhalen, herinneringen, dialogen over en met hen die dicht bij me staan.’ Samen met producer Mark Nevers, die eerder werkte voor Bonnie ‘Prince’ Billy en Andrew Bird, bedacht Van Bijlevelt het geluid voor de cd. Van Bijlevelt: ‘Ik wil het laten klinken alsof je er zelf bij zit. Het is geen geknutseld album en niet laag voor laag opgebouwd zoals tegenwoordig gebruikelijk is. Een knappe prestatie van de juiste mensen met de juiste skills. Wat je hoort gebeurt op dàt moment.’ Okieson klinkt nu eens gepolijst, dan weer bijtend. De scherpe kant zit bijvoorbeeld in ‘Too Many Times’ dat beschrijft hoe je verveeld kunt raken van het gezicht van een (ex-)geliefde.

Tijdloos
Okieson overstijgt op Some One ‘n’ Some Want de Americana van hun vorige album Cupboard Full Of Things. De liedjes beschikken over een intiem geluid en een persoonlijk karakter. Zo ontstaat er een warm gevoel en raakt het album los van de hedendaagse tijd. Het geheel klinkt niet gewichtsloos, met dank aan de vakbekwame begeleiding van Pete Cummings (o.a. Elvis Presley) op gitaar, Matt Swanson en Tony Crow (Lambchop) op bass en keys, David Geraerts op gitaar, Peter Palermo op drums, Peter Muselaers op bass. Ook zijn er fijne gastoptredens van Paul Niehaus (Calexico) en, zoals gezegd, Caitlin Rose.

Als inspiratiebronnen noemt Okieson zelf ‘Lynch’, Wilco, Calexico en Woven Hand. Wilco en Calexico zijn zeker aanwezig dankzij producer Mark Nevers. De invloed van ‘Lynch’ komt meer naar voren op het vorige album. En de gekte van Woven Hand is niet direct te traceren, maar had niet misstaan op deze cd. Wellicht is zijn geest aanwezig. Some One ‘n’ Some is mooi en tijdloos, maar niet vernieuwend. Dat roept de vraag op wat de volgende stap van Okieson zal zijn. Hopelijk is die iets gewaagder en origineler.