Muziek / Album

Gewaagd debuut

recensie: Ntjamrosie - Atouba

.

Atouba, de overleden grootmoeder van zangeres Ntjamrosie, zal trots zijn op haar kleindochter. Want deze Kameroense oma is de belangrijkste inspiratie voor de totstandkoming van het debuutalbum van Ntjamrosie, een Afrikaanse/Nederlandse meid. Het album draagt dan ook de naam van oma Atouba. Het is een gedurfd en eigengereid album dat getuigt van een grote dadendrang. Ntjamrosie stopt op Atouba zestien eigen composities in ruim 58 minuten en daarmee legt ze de lat hoog. Want hoeveel albums van die lengte met zoveel nummers zijn van begin tot eind boeiend?

~

Ntjamrosie groeit op in Kameroen met kerkmuziek en de traditie van ‘storytelling’, een combinatie van zang en muziek. Op negenjarige leeftijd verhuist ze van Kameroen naar Maastricht. In Nederland richt ze zich vanaf haar veertiende op het zingen van eigen composities in de hoek van soul en r&b, waarbij ze later op het Rotterdamse Conservatorium meer studie is gaan maken van andere stijlen zoals bossa nova’s, bolero’s en jazz. Op Atouba zijn diverse stijlen terug te horen, echter het accent ligt op soul en r&b.

Lef

Ntjamrosie is een meid met lef en dat is terug te horen op Atouba. Het blijkt uit het grote aantal eigen composities, maar bijvoorbeeld ook hieruit dat Ntjamrosie in drie talen zingt. Op de plaat staan nummers in haar inheemse taal Bulu, het Engels en het Frans, allemaal onder de noemer ‘taal is geen barrière voor het voelen van muziek’. Klopt, maar toch zijn het opvallend genoeg de Afrikaans aandoende composities die Ntjamrosie doen uitblinken. In het wonderschone Bia Yon met Afrikaans getrommel en een trompetsolo, of in Kutte Fas met een originele opening en de ’tribal chants’ is zij op haar best. En ook in het jazzy Nsissim en de langzame ballad Squeeze The Breeze komt ze goed tot haar recht. Haar stem is loepzuiver en ze beheerst de stijlen soepel.

Overdaad schaadt

~

Toch heeft haar stem de neiging jengelig te gaan worden. Dit gebeurt vooral bij de lange uithalen in de overkill aan soul/r&b-songs, die in combinatie met een tot toetsen beperkt instrumentarium, ervoor zorgen dat Atouba te veel middelmatige liedjes bevat. Helaas is dit de valkuil van het album. Met acht goede liedjes, waaronder de al genoemde songs en enkele van de betere soulnummers zoals Insights en Soul Life Music, zou Ntjamrosie een topdebuut hebben afgeleverd. Wat nu overheerst is overwegend een ‘overdaad schaadt’-gevoel van een overigens talentvolle zangeres.