Muziek / Album

Dit was het

recensie: Michael Jackson - This Is It

.

Het is vijf maanden geleden dat de ‘King of Pop’ stierf, tot groot leed van een massale schare fans. Een schare die sinds 25 juni alleen maar groter is geworden – wie dood is heeft vrienden. De fans van Jackson worden deze maand nog één keer op hun wenken bediend: met een film en een cd die allebei This Is It heten.

Eén nieuw nummer

~


De cd is een dubbelaar, waarvan de nummers van het eerste deel de reeks vormen die ook in de film te zien is. Deze cd bestaat uit zestien nummers. ‘This Is It’ is de enige track die nooit eerder is uitgebracht, de rest van de cd wordt gevuld door hits van Jackson. ‘This Is It’ is een track uit 1983 die nooit een plaat haalde en uiteindelijk werd uitgebracht door Safire als ‘I Never Heard’. En eigenlijk had niemand het ook eerder gehoord, tot voor kort. De reden waarom de song nooit is uitgebracht laat zich raden, maar op het eerste gehoor is het een van de minste nummers die de koning van de pop ooit zong. ‘This Is It’ is een weinig originele track die nooit loskomt, en van pure wanhoop eindigt in een fade-out.

De rest van deze cd kent eigenlijk iedereen wel. Oude hits als ‘Shake Your Body (Down to the Ground)’, ‘Beat It’, ‘Billie Jean’ en ‘Thriller’ wisselen nieuwere af, zoals ‘They Don’t Care About Us’ en het epische ‘Earth Song’. Al deze nummers kun je overigens ook vinden op History, dat in 1995 uitkwam. Van Jacksons laatste cd’s, Blood on the Dancefloor en Invincible, heeft overigens geen enkel nummer deze compilatie gehaald. En heel jammer, er staat geen enkel nummer van Off the Wall tussen. Over zo’n selectie valt natuurlijk het een en ander te zeggen, maar keuzes moeten gemaakt worden en de nummers op ‘This Is It’ zijn natuurlijk wel populaire nummers.

Kort en breekbaar

~


De tweede cd is iets interessanter. Hierop staan echter slechts vier tracks. Mooi is het eerste nummer, waarmee tevens Off the Wall vertegenwoordigd is: een zeer breekbare versie van het al redelijk breekbare ‘She’s Out of My Life’. Jackson zingt met slechts een akoestische gitaar als begeleiding. Zo hebben we hem nog nooit gehoord, wat misschien wel jammer is. De tweede track is een vrij slecht gemixte versie van ‘Wanna Be Startin’ Somethin”, dat ook al op de eerste cd staat. Het derde nummer is best grappig en betreft een meestemmige versie van ‘Beat It’. Inderdaad, zonder instrumenten. Leuk voor een feestje. Dat feestje eindigt met het vierde nummer, het gedicht ‘Planet Earth’, voorgedragen door de zanger zelf. Op zich een aardig gedicht, en Jackson komt er mee weg.

Maar is de cd een must voor de echte Michael Jacksonfan? Absoluut niet. De mooie versie van ‘She’s Out of My Life’ is nog de moeite waard. Maar voor één nummer hoef je deze cd niet te kopen. Het is een album dat duidelijk bedoeld is om met name nieuwe fans een schijf te bieden met daarop de tracks die ze de afgelopen vijf maanden zo vaak hebben gehoord. De liefhebber heeft genoeg aan History en de andere platen en zal zich ook afvragen waarom nummers als ‘Don’t Stop Till You Get Enough’ en ‘P.Y.T.’ de selectie niet gehaald hebben. De liefhebber zal dan ook nooit zeggen: ’this is it’. De film is genoeg.