Muziek / Album

Donker

recensie: Lawn - Backspace

Eerder dit jaar kwam het boek Nothing Going On In The City uit. Hèt standaardwerk in wording over de Groningse popmuziek, geschreven door privé-archivaris Koen van Krimpen. Kenmerk van werken als deze is dat er regelmatig een update verschijnt. Nou, kom maar op met die vernieuwde versie, want er komt dit jaar weer veel goeds uit het culturele centrum van het noorden. Gerry en Harry Arling presenteerden hun Groots Opgezette Multimedia Spektakel Show al op het Groningse festival Noorderzon en staan in november op Crossing Border. De jongens van Audiotransparent brachten hun huiveringwekkende titelloze debuut uit en stonden op verzoek (!) in het voorprogramma van Tindersticks. Dit artikel gaat echter over nog een band uit Groningen die op 24 oktober in Vera haar nieuwe geesteskind presenteert: Lawn.

~

Backspace is de titel van deze, na eigen zeggen, eerste echte langspeler. Lawn bracht in 2001 een album/EP uit met de naam Lawn-dro-mat. Deze eerste grote stap werd goed ontvangen en zette de naam van de band op de muzikale kaart van Nederland. De groep stond onder andere in het voorprogamma van bands als J. Mascis and the Fog, Slut en 35007. Helaas ging het geplande optreden voor Queens of the Stone Age niet door, maar een dergelijke boeking geeft toch een indicatie van hoe er over Lawn wordt gedacht. Met Backspace zal het aantal positieve gedachten alleen maar toenemen, want dit negen composities tellende album is zeer de moeite waard.

Geen vergelijkingen, alstublieft

Donker. In één woord de beste karakterisering voor de sfeer die Backspace oproept. Lawn is een band die het moet hebben van spanningsopbouw, net als Mogwai bijvoorbeeld. Toch prefereren de Groningers niet vergeleken te worden met grootheden uit de muziekwereld. Helaas ontkom je hier niet altijd aan. Het prachtige duet Fix met Anneke van Giersbergen, inderdaad van The Gathering, zou bijvoorbeeld zowel qua zang als op muzikaal gebied van Tool kunnen zijn en dit nummer vormt geen uitzondering. Ik denk dat de jongens van Lawn er maar mee moeten leven dat hun muziek hier en daar aanknopingspunten heeft met grote helden.

~

Want een dergelijk compliment hoeft er niet op te duiden dat Lawn geen sterk eigen geluid heeft. Backspace biedt een breed spectrum aan materiaal. De eerste twee tracks (inclusief het genoemde duet) zijn het toegankelijkst en kunnen eventeel doorgaan voor singles. Zij vormen het voorportaal van de verdieping die optreedt naarmate de luistertrip vordert met een aantal schitterende afwisselende composities. Zowel het gedeeltelijk akoestische en bloedstollende Mercury als het zware, meeslepende Polaroid zijn bijvoorbeeld prachtig en staan bol van intensiteit en emotie.

Pijnstiller

Backspace is een album dat zich het best laat begrijpen en beluisteren in het donker, het liefst keihard. Lawn vraagt je onverdeelde aandacht. Eén luisterbeurt is niet voldoende om de echte pikzwarte schoonheid en troost van Backspace onder ogen te zien. Nee, Backspace moet even inwerken als een pijnstiller. Wanneer de werking echter zijn intrede heeft gedaan, is de verlichting overheerlijk. Still scared of the dark at night? Still believe the bugbears will bite?

Link:

http://www.lawn.nl