Muziek / Album

Verslavende popmuziek die tegen jazz aanschuurt

recensie: Lambchop - Mr. M

Lambchop werkt met Mr. M verder aan zijn rijke oeuvre. Het album vormt een nieuwe aflevering in hun kwalitatief hoogstaande werk. Niks nieuws voor de fans. Mr. M is gewoon een uitstekend vervolg.

Lambchop maakt popmuziek die tegen jazz aan schuurt. En hun muziek lijkt haast wel besmettelijk. Iedereen die eenmaal het Lambchop-virus te pakken heeft, komt daar maar moeilijk van los. Als de stem van Kurt Wagner en de melodieën van Lambchop je eenmaal betoveren, is er geen ontkomen meer aan. Ook het nieuwe album Mr. M moet je wel weer gaan luisteren.

Crooner

~

Mr. M start met strijkers in het openingsnummer ‘If Not I’ll Just Die’ en je verwacht elk moment de stem van Frank Sinatra. Het album zet je direct op het verkeerde been, want het is niet de stem van ‘the Voice’ die je hoort, maar de warme crooner stem van Wagner die de oren streelt. De tweede compositie ‘2B2’ heeft gelukkig een wat andere signatuur; Mr. M is daarmee dus geen typisch crooner-album. Voor de fans is het inmiddels duidelijk dat dit een echt Lambchop album is. Wie bijvoorbeeld de Britse band Tindersticks net wat te somber vindt, kan prima terecht bij Lambchop. Niet alleen omdat Wagners stem aanzienlijk hoger is dan de donkere stem van Stuart Staples, maar ook omdat de melodieën van Lambchop een wat lichtere, lente-achting uitstraling hebben. Lampchop mixt dan ook country (noir) met jazz, folk en alternatieve rock tot een eigenzinnige cocktail. Het tempo van het album ligt altijd aan de lage kant met af en toe een kleine versnelling.

Gewoon weer goed
Eigenlijk zou het album de titel dragen van het vierde nummer ‘Mr. Met’, maar dat mocht vanwege auteursrechtelijke redenen niet. ‘Mr. Met’ is namelijk ook de naam van de mascotte van het Amerikaanse basketbal team New York Mets, vandaar nu de afkorting. Bij vlagen wordt de muziek op Mr. M steeds filmischer: de zang verstomt en de melodie waaiert langzaam over de luisteraar alsof het de soundtrack is van een natuurfilm. Is dit album nu beter, anders of slechter dan wat we hiervoor in de rijke discografie van Lambchop terugvinden? Het antwoord: dit album is gewoon weer een vier sterren album. Ze zullen er geen andere fans mee winnen door een andere, opvallende weg in te slaan. Maar soms hoeft dat ook niet en is ‘gewoon steengoed’ genoeg. Hooguit komt er ooit nog een vijf sterren album uit van deze band.

Wees gewaarschuwd: als dit je eerste Lambchop-plaat wordt, wil je ongetwijfeld de hele discografie bezitten. Hun albums zijn nu eenmaal stuk voor stuk verslavend.

8WEEKLY MediaPlayer