Muziek / Album

Java excelleert

recensie: King of the World - Can't Go Home

King of the World debuteert met Can’t Go Home, maar is toch al door de wol geverfd. De band speelt blues en roots van Nederlandse bodem en van internationale allure. Geworteld in de Nederblues, maar niet daartoe veroordeeld.

Dat King of the World als een supergroep bestempeld kan worden, is af te luisteren aan de enorm hoge kwaliteit die de band tentoonspreidt op dit eerste album. Het is uitgebracht op het naar hen zelf genoemde label, waarmee deze heren de durf die ze hebben onderstrepen. Ze lijden niet aan grootheidswaanzin, maar de naam refereert aan de drie Kings: BB, Albert en Freddie.

Link naar het verleden in de staart
Na vijfentwintig jaar samengewerkt te hebben in Cuby & The Blizzards, kwam met het overlijden van Harry ‘Cuby’ Muskee een einde aan Neerlands (blues)rots in de branding. Erwin Java bleef niet bij de pakken neerzitten en  formeerde samen met Fokke de Jong – die eerder bij Normaal de drumstokken vasthield – de supergroep King of the World. Met zanger en bassist Ruud Weber (die met Snowy White speelde) en toetsenist Govert van der Kolm (die zijn vingers over de toetsen liet gaan bij Matt Schofield) Coco Montoya en Dede Priest, completeerden ze King of the World. Het debuutalbum is in louter vier dagen opgenomen in een boerderij in de driehoek Groningen, Friesland en Drenthe. Het titelnummer Can’t Go Home sluit het album af en is zoals te verwachten opgedragen aan Java’s maatje van de afgelopen kwart eeuw. Het zou ook zo passen in het oeuvre van zijn vorige werkgever. Het is een nieuwe start met een link naar het verleden in de staart.

Meesters in de begeleiding
De pianoklanken van ‘Bluesified’ waar het album mee opent zetten de recensent even op het verkeerde been, doordat ze herinneringen oproepen aan de Nederlandse formatie Partner, wiens twee albums onlangs opnieuw verschenen. Maar zodra de gitaarklanken van Java zich mengen met de piano verdwijnt die referentie als sneeuw voor de zon, al is de bedeesdheid waarmee Ruud Weber zingt geen snijdende bluesstem. Verder luisterend naar Can’t Go Home valt op dat vooral het geweldige gitaarwerk van Java het verschil maakt. Hij is de ster van King of the World, de onbetwiste leider van de band. Zijn vingers vormen de bluesklanken en laten zijn gitaar zingen op een manier die we van hem mogen verwachten. De andere muzikanten tonen zich mede door hun verleden prima begeleiders die hun plaats weten om de meester van de band te laten excelleren.

Live in Nederland:

6 juli Bluescruise Dordrecht
20 juli Lochem Bluesfestival