Avond van de Bluesharp

De Meester zelf staat bij binnenkomst als vanouds zijn cd’s te verkopen, onopvallend op een plekje nabij de garderobe. Hij heeft er duidelijk zin in. Om klokslag half negen wordt hij aangekondigd: “ladies and gentlemen, John Mayall”. Vitaal springt hij in de spotlights, vergezeld van zijn veel jongere bandleden. ‘Voodoo Music’ van J.B. Lenoir en  ‘The Bear’, een eerbetoon aan Bob Hite van Canned Heat, zijn de openingsnummers. Het publiek, waaronder opvallend veel jongeren, komt op stoom en ook op het podium zit de stemming er meteen goed in. Mayall en de band hebben vanavond plezier in het spelen en inspireren elkaar heftig.

Bluesharp

Voor Mayall is het de avond van de bluesharp, bij elk nummer steeds weer zoekend in het kistje voor hem naar de juiste toonsoort.  ‘Help Me’ van Sonny Boy Williamson is het volgende nummer met mooie soli van gitaar (Rocky Athas) en bas (Greg Rzab). Ook hier natuurlijk weer veel ruimte voor de bluesharp.

Van het album ‘The Turning Point’ wordt ‘California’ gespeeld. De saxofoon van het album wordt volstrekt niet gemist maar is mooi vervangen door soli van de bluesharp, die van grote klasse zijn: niet alleen zijn stem klinkt uitstekend vanavond.

Verder gaat het met ‘Gimme One More Day’, stammend uit de tijd dat hij moest stoppen met drinken. Ook hier een fantastische solo van Rocky Athas, buurjongen en vriend van de overleden Stevie Ray Vaughan.

Klassiekers
Met ‘So Many Roads’ van Otis Rush komt de show weer in rustiger vaarwater zonder de dynamiek van de blues te verliezen. Iedereen komt solerend ruim aan bod, echt genieten dus. Vervolgens wordt een aantal klassiekers gespeeld uit zijn bijna zestigjarige loopbaan, ‘Chicago Line’, ‘Dirty Water’ en ‘The Sum Of Something’, waarna de show als vanzelfsprekend wordt afgesloten met ‘Room To Move’ waarin grappige lickjes van ‘Smoke On The Water’ zijn verwerkt. Afwisselend spel tussen bluesharp en bas laten de Melkweg ontploffen. Eventjes lijken we terug te zijn in zijn Amsterdamse show uit 1969. Het is te horen dat Greg Rzab met de groten van de blues als Albert Collins, Luther Allison, Willie Dixon, John Lee Hooker, Hubert Sumlin en Junior Wells heeft gespeeld.

Als toegift volgt nog ‘All Your Love’ van Otis Rush. Zoals de hele avond weten de bandleden elkaar tot muzikale hoogstandjes te brengen met een plezier en enthousiasme wat je lang niet altijd ziet bij optredens. Hopelijk mogen we nog lang van deze bluesman genieten.