Veertigjarig juweel

Valleys of Neptune komt bij de echte Jimi Hendrix-liefhebber in de platenkast direct na het fabuleuze album Electric Ladyland, want dat is de periode waar de muziek vandaan komt. De opnames zijn dus al zo’n veertig jaar oud, maar klinken niettemin uitstekend. Natuurlijk worden we al sinds de dood van Hendrix met de regelmaat van de klok getrakteerd op postuum materiaal van de meester. De kwaliteit van die postume werken verschilt enorm in kwaliteit. Sinds enige jaren is er het keurmerk ‘Authorised release by the Hendrix family’ en dat staat borg voor de kwaliteit.

De historie

Jimi Hendrix bracht in zijn korte leven slechts drie studioalbums uit. Are You Experienced, Axis: Bold As Love en Electric Ladyland behoren al jaren tot de standaardwerken die iedere rechtgeaarde bluesrockliefhebber in de kast heeft staan. Toen het noodlot toesloeg was Jimi Hendrix bezig met het vervolg op Electric Ladyland en de bouw van zijn eigen Electric Lady Studios. Beide projecten heeft hij nooit af kunnen maken.

In 1997 verscheen het album First Rays of the New Rising Sun, dat naar alle waarschijnlijkheid het vervolg was geworden op Electric Ladyland. De technicus van toen, Eddie Kramer, stelde uit de vele duizenden kilometers bandopnames die Hendrix maakte het vierde album van de gitarist samen.

Hendrix vertoefde altijd in de studio, als hij tenminste niet op tournee was om het geld te verdienen waarmee hij de huur van de studio betaalde. In de studio stond de opnameknop altijd op één stand: opnemen. Dat heeft geleid tot enorm veel materiaal van zeer verschillende kwaliteit. Door deze manier van werken is er veel onvoltooid werk nagelaten door Hendrix. Ook dit Valleys of Neptune is door Eddie Kramer samengesteld. Het materiaal is uit de archieven geschraapt en met zorg samengesteld en geremasterd met de technieken die we vandaag de dag ter beschikking hebben. Het resultaat is een uitstekend klinkende studioplaat van Jimi Hendrix, waar menig uurtje luisterplezier in zal gaan zitten.

De grote vraag is natuurlijk of de archieven nu echt leeg zijn of dat die vele uren geluidsband nog meer interessant materiaal bevatten. Heeft Eddie Kramer zich alleen met dit album beziggehouden of komt er binnenkort nog meer? Laten we hopen dat we snel uitsluitsel krijgen voor ook hij – net als de leden van de Jimi Hendrix Experience – niet meer onder ons zal zijn.

Klassewerk

Het album Valleys of Neptune bevat vier nieuwe composities. Verder telt de plaat één compositie die een vroege uitvoering is van een reeds bekend nummer en zeven bewerkingen, oftewel heropnames van reeds bekende composities. De tracks op Valleys of Neptune zijn echter nooit eerder verschenen in de hier gepresenteerde uitvoering of als studio-opname.

Het zij natuurlijk de echt nieuwe composities ‘Valleys of Neptune’, ‘Ships Passing through the Night’, ‘Lullaby for the Summer’ en ‘Crying Blue Rain’ die de liefhebbers naar de platenzaak zullen lokken. Niet dat deze composities in deze vorm ooit het levenslicht zouden hebben gezien als Jimi Hendrix nog zou leven. Nee, dan zou hij er zeker nog aan geschaafd hebben om ze tot een echt meesterlijk werkje te maken. Nu zullen we het moeten doen met goede nummers en het idee wat het had kunnen zijn.

‘Mr. Bad Luck’ is een twijfelgeval. Het is een vroege uitvoering van ‘Look Over Yonder’ en derhalve maar een half nieuwtje, dat bovendien nog eens erg kort is. Mogelijk omdat Hendrix een gitaarsnaar brak, zoals hij in het begin van de song zingt. ‘Sunshine of Your Love’ is natuurlijk bekend van Cream en de Elmore James-klassieker ‘Bleeding Heart’ krijgt hier ook een Hendrix-behandeling. ‘Hear My Train a Comin” kennen we al een tijdje in een weergaloze live-uitvoering op de BBC-recordings. Deze studioversie mag er zeker zijn.

Valleys of Neptune luistert in ieder geval als een prima album van Hendrix en riekt niet naar een verzameling leftovers. Klassewerk van Eddie Kramer! Dit veertigjarige juweel mag gerekend worden tot een van de beste postume studioalbums van Jimi Hendrix en moet in feite slechts First Rays of the New Rising Sun voor zich dulden. Waren er maar sterren van nu die dit soort kwalitatief hoogstaand werk afleverden, dan zou dit oude werk veel minder opvallen. Het album zal nog velen inspireren.