Soms blijft iets, soms gaat het voorbij
Al in mei van dit jaar werd het tweede album van Canadese singer-songwriter JBM in Noord-Amerika uitgebracht. Stray Ashes heet het en sinds 20 juli is het wereldwijd via iTunes te verkrijgen. Het album is een verzameling van twaalf intelligente, overweldigende liedjes.
JBM is de artiestennaam van Jesse Marchant. De J en de M zijn duidelijk, de B komt van zijn tweede naam Brian. Hij begon als acteur, maar rond 2007 verschoof JBM zijn aandacht naar muziek. Het resulteerde in een debuutalbum getiteld Not Even In July (2008), een album waarmee hij in de VS en Canada veel bewondering oogstte. Bijvoorbeeld het nummer ‘Cleo’s Song’ op dat album is van een indrukwekkende schoonheid. De muziek van JBM bevindt zich steeds in het spanningsveld tussen hoop en radeloosheid. In de Amerikaanse en Canadese pers dienden vergelijkingen met grootheden als Neil Young en Nick Drake zich aan.
Prachtige beelden
Stray Ashes, volgens JBM veel meer dan Not Even In July een verzameling samenhangende ideeën, begint met ‘Ferry’, een spannende, misschien zelfs onheilspellende opener. Het eindigt met een mooie gitaarsolo. Daarop volgt ‘Only Now’, een van de beste nummers van de plaat. Vol energie zingt JBM de zwaarmoedige teksten. Doorgaans zingt hij ingetogen, maar hier veroorlooft hij zich enkele fraaie uithalen. ‘Mother, is this how we lie? / Alone in our frozen beds’, zingt JBM wanhopig.
De tekst is een van de beste aspecten aan JBM’s muziek. Steeds weer roept hij prachtige beelden op. Soms hard en cynisch, dan weer raadselachtig of geruststellend. ‘Stay the night and fill me warm / With your sunlight’, horen we in ‘Moonwatcher’. In ‘Forests’ dan weer: ‘You gave your whole life to fill a room / You gave your heart and fire / And what’s become of you?’
Blijven en gaan
‘On Fire On A Tightrope’ is misschien wel het mooiste liedje van het album. JBM schreef het veel eerder dan de andere nummers. Eigenlijk was het bedoeld voor een film, maar hiervoor werd het uiteindelijk niet gebruikt. Bijna had het nummer om deze reden het album niet gehaald, maar producer John Congleton overtuigde JBM dat het nummer op zijn plaats was tussen de elf andere liedjes.
Een ander hoogtepunt is ‘Winter Ghosts’, het vierde nummer van de cd. Een lied dat door het prevelende koortje in het intro verwant is aan ‘Cleo’s Song’. Het is een roerende herinnering aan een dierbare tijd. Soms blijft iets en soms gaat het voorbij, het is een steeds terugkerend thema van het album. In ‘Winter Ghosts’ is het voorbijgaande het fraaist uitgewerkt: ‘Once I knew you / In a life ain’t coming back’ zijn de laatste woorden.’
Spijtig
Stray Ashes, dat zoiets als ‘rondwaaiend as’ betekent, is een verzameling wonderschone liedjes. In de teksten ontdek je steeds weer nieuwe fraaiheden. De beheerste, maar toch vaak spannende melodieën passen daar bijzonder goed bij, evenals JBM’s intrigerende zang. Europa kent hem nog niet zo goed en daarom treedt JBM tot nu toe alleen in de VS en Canada op. Ook Stray Ashes kwam hij niet in Europa voorstellen. En dat is spijtig, heel spijtig.
