Nintendo-pop

I Was A Teenage Satan Worshipper (IWATSW) is in 2004 door de Fin Pasi Petteri Viitanen opgericht en was aanvankelijk als een soort virtuele band bedoeld. Maar bij een stijgende vraag naar optredens van de ‘groep’ besluit Viitanen toch een echte band te formeren. En zo krijgen we Blackie Loveless op toetsen, Nekrokitten op bas en Sigmund Droid op drums voor de live optredens.

Nintendo

Na het debuutalbum Whatevernights uit 2006 is het nu tijd voor album nummer twee: The Lemonade Ocean. En daaruit blijkt het bovengenoemde verband met Nintendo. Deze Satanaanbidder (Viitanen) maakt namelijk veelvuldig gebruik van electronisçhe geluidjes in zijn muziek. Geluidjes die niet zouden misstaan in Nintendo’s klassieker Mario Kart. De eerste tonen van openingsnummer ‘Hello Bubbles’ zouden ook de tune kunnen zijn van de startsequence van een Mario Kart-race. IWATSW combineert deze elektronische samples met jankende gitaren, de ingehouden zang van Viitanen en de uitbundige vocalen van zangeres Cute Pint.

De muziek van Viitanen, die zichzelf trouwens My Lovin’ Martian noemt, mag gerust gevarieerd genoemd worden. Zowel wat de samenstelling van de afzonderlijke nummers betreft als wat het album als geheel betreft. Binnen de liedjes zelf zorgt de ingehouden zang van Viitanen voor een mooie tegenhanger voor de uitbundige muzikale uitspattingen. En het album heeft met zijn uptempo begin en bedeesdere tweede helft ook de nodige variatie. Na de Nintendo-opening op ‘Hello Bubbles’ gaat Viitanen via ‘OMG, Techno Chicks!!!’ met jaren tachtig technogeluidjes naar het catchy vrolijk klinkende ‘So 2001’ om vervolgens bij het heftigste nummer van de plaat uit te komen: ‘Beat Your Boyfriend’. Hier komen lekker ruige gitaren, veel distortion en hopen ander ‘lawaai’ bijeen. Misschien wel het hoogtepunt van het album.

80 – 90
The Lemonade Ocean ademt door de gebruikte geluiden en stijlen een jaren tachtig sfeer uit. Met ‘Pop (H)Ate(S) Itself’ als typisch voorbeeld. Het lijkt een soort mix van Ultravox en New Order met een sausje van U2 gitaarwerk. Maar ook namen als The Prodigy, Boys Noize, Pixies, Smashing Pumpkins, My Bloody Valentine, The Jesus and Mary Chain en Nine Inch Nails passeren bij het beluisteren de revue. Om maar even aan te geven hoe gevarieerd het geluid van The Lemonade Ocean is. Maar door de electronische geluiden die overal doorheen zitten komen ook steeds weer typisch begin jaren negentig namen in je op zoals Snap en 2Unlimited. Maar ook een naam als het jaren tachtig merk Atari kan moeiteloos gecombineerd worden met het geluid van IWATSW.

Al met al is The Lemonade Ocean een goede cd met lekker vrolijke, uitbundige nummers gecombineerd met de ingetogen zang van Viitanen. Hoewel het album naar het eind toe steeds rustiger wordt, met als dieptepunt de titelsong ‘The Lemonade Ocean’, is het geheel een gedegen product geworden. The Lemonade Ocean is een gevarieerd album waarin heel veel te ontdekken valt. De incidentele hardheid die door de bandnaam al gesuggereerd wordt werkt goed met de lieve Nintendogeluidjes die er doorheen gegooid worden. En zo houden Satan en Pizzabakker Mario zich goed in evenwicht.