Zinnen om op tegeltjes te schilderen
De Manchesterse groep heeft een voor Nederlanders onmogelijke naam I Am Kloot (wat denk je wat Engelsen vonden van een premier die Kok heet?, maar dit geheel terzijde). Het album van I Am Kloot is al een een paar weken uit. Ze hebben hun tweede album simpelweg I Am Kloot genoemd. Ook de hoes is zo simpel mogelijk gehouden: een zwarte achtergrond met witte letters. Maar schijn bedriegt, want achter die eenvoud houdt zich voor mij persoonlijk de plaat van 2003 schuil. I Am Kloot maakt tijdloze klassieke, veelal akoestische muziek in de stijl van Turin Brakes of Oasis die unplugged speelt. Al zijn de songs van I Am Kloot wel stukken beter als die van de recalcitrante broertjes Gallagher.
Allereerst heeft zanger John Bramwell een zoals ze het noemen ‘gouden strot’ (zijn stem wordt vaak met die van John Lennon vergeleken) maar daarnaast ook een gouden pen. Want een nummer als From Your Favourite met de regel “take a breath, you dream of a tragic death your delicate flower” is songsmederij van een hogere orde. “He said he was a vegetarian, well there’s animals in water” (uit het openingsnummer Untitled #1) is trouwens nog zo’n zinnetje om op een tegeltje te schilderen.
Geografische ligging?
Je mag nooit zeggen dat geografie en goede muziek iets met elkaar te maken hebben. Maar zou het dan louter toeval zijn dat de door mij meest bewonderde groepen uit Noord-Engeland of Schotland komen? The Beatles (Liverpool), Echo and the Bunnymen (Liverpool), Joy Division/New Order (Manchester), The Smiths (Manchester), Belle and Sebastian (Glasgow) en nu I Am Kloot (Manchester). Geeft de troosteloze grauwheid en armoede van de oude industriegebieden in Noord-Engeland en Schotland je juist vleugels, ook wel Northern Soul genoemd? Je zou het haast denken, ik weet het niet zeker. Wat ik wel weet is dat I Am Kloot het verdient om door een groot pubiek ontdekt te worden.
CD’s als I Am Kloot zijn zeldzaam in een popklimaat dat van trends en hypes aan elkaar hangt. ‘Believe the hype’ dit keer eens en luister naar de 12 juweeltjes op I Am Kloot. Of zoals Oor het verwoordt: ‘Intieme melancholieke ontroerende grotestadspoezie verpakt in 12 prachtige popliedjes’. Ja wat wil een mens eindelijk nog meer in de donkere dagen voor Kerst?