Muziek / Album

Persoonlijk werkstuk

recensie: Huub Janssen - Rust

.

Met de band Ondiep maakt Huub Janssen feestmuziek. Samen met zijn maatjes Rogier Rutten op accordeon en Frans Gielen op trompet heeft hij in studio Wild Verband, onder de bezielende leiding van Bart Jan Baartmans, nu een zeer persoonlijk album gemaakt. Tijdens het interview dat 8WEEKLY nog niet zolang geleden met Baartmans had, gaf deze aan dat de samenwerking intens is geweest, teneinde de diepste gevoelens van Huub Janssen zo goed mogelijk vast te leggen op dit soloalbum. Gezongen in het Limburgse, Wanssumse, dialect, is dit een album dat tegen de kleinkunst aanleunt.

Rust

~


De elf composities op Rust zijn allen van de hand van Huub Janssen met uitzondering van de vertaalde cover ‘Geej hed van die daag’, dat werd geschreven door Robert Forster en wijlen Grant McLennan van de Australische Go-Betweens. De songs van Janssen gaan over het algemeen over emoties en situaties waar veel luisteraars zichzelf in kunnen herkennen.

Sue van Rens, singer-songwriter uit Limburg, zingt mee op ‘Mis ow vandaag’ dat gaat over het missen van je geliefde. Een gemis dat liever vandaag dan morgen opgelost wordt, als het even kan. Het titelnummer Rust gaat over het nemen van rust om de wind weer in de rug te krijgen. Het is een aanklacht tegen een drukke periode die blijkbaar te veel beslag heeft gelegd op Janssen.

De roep om liefde is het sterkst in ‘Verdomme hald van meej’, waarin een wanhopige oproep gedaan wordt aan de andere partij om lief te hebben. De kwaadheid of wanhoop klinkt sterk door in deze compositie. ‘Zuut als soeker’ gaat wederom over de liefde, maar deze keer over een flirt die zich aandient. Janssen zingt over de spanning die ontstaat tussen het idee van thuis en dat van het gras dat bij de buren altijd groener lijkt.

Gevangen moment

Door de herkenbare onderwerpen en de ontspannen sfeer die het hele album uitstraalt, is Rust voor iedereen die van een goed onderhoudend lied houdt een aanrader. Het Wanssumse dialect zal bij de eerste luisterbeurt nog voor wat problemen kunnen zorgen, maar na verloop van tijd dringen de intensiteit van de teksten en de schoonheid van de begeleiding zich meer en meer op. Het lijkt wel of Huub Janssen een bepaalde fase in zijn leven vast wilde leggen en wilde vangen in tekst en muziek. Dit gevangen ‘moment’ kan iedereen nu beluisteren op dit genietbare en met emotie beladen album.