Muziek / Concert

Waardige seizoensluiter

recensie: Gert Vlok Nel

Gert Vlok Nel kreeg in 2006 aandacht op de Nederlandse tv toen een documentaire over hem werd uitgezonden. Het vlak daarop uitgebrachte album Beaufort-Wes se Beautiful Woorde oogstte veel belangstelling. Ter ondersteuning van zijn nieuwe album toert Nel voor de vierde maal door ons land.

Een concertseizoen afsluiten op de eerste dag van de zomer met een Zuid-Afrikaanse dichter/singer-songwriter vraagt natuurlijk om een verhitte avond. De Nightclub van Roepaen is gezellig volgepakt. De hitte die er hangt is deels afkomstig van de dagen ervoor waarop de dertiggraden-grens werd overschreden, maar wordt voornamelijk aangewakkerd door het aantal bezoekers en de broeierige sfeer op het podium.

Zachte basklanken betoveren

~

Gert Vlok Nel wordt op het podium bijgestaan door producer en bassist Schalk Joubert die zijn elektrische bas bespeelt alsof het een viool is. Niet dat Joubert de strijkstok hanteert op zijn snareninstrument, maar de zachte klanken die hij tovert uit zijn basgitaar zijn van een wonderlijke schoonheid en ze voorzien het akoestische gitaargeluid van Nel van een bijzondere aanvulling. Het duo is op tournee vanwege het verschijnen van het tweede album Onherroeplik dat vorig jaar verscheen. Veel liedjes die Nel en Joubert spelen zijn dan ook afkomstig van dit album, maar ook pareltjes van het eerste album passeren in de bijna anderhalf uur durende show de revue. Dat Nel’s liedjes niet altijd over Zuid-Afrika gaan blijkt uit het mooie ‘Nijmegen deur my trane’, dat geschreven is tijdens een van zijn vorige bezoeken aan Nederland. En zoals altijd zijn de dichterlijk teksten van deze dichter even diepgravend als ondoorgrondelijk.

De zomer schittert
Het zingen van Gert Vlok Nel heeft vaak een beetje een mummelend karakter dat de verstaanbaarheid van de Afrikaanse teksten niet ten goede komt, maar wel de sfeer waarin de liedjes zich wentelen. Om het ongemak van de taal te omzeilen begeleidt Nel zijn liedjes  met een presentatie. Daar zijn soms de originele Afrikaans/Engelse teksten te zien, maar vaker nog de vertalingen afgewisseld met beelden die de liedjes extra impact verschaffen. Veelal bestaat de begeleiding uit de ritmische gitaarriffs van Nel en het melodische basspel van Joubert. Soms zingt Joubert zacht een tweede stem en speelt Nel mondharmonica. Tijdens ‘Jonk’ spreekt Nel de tekst en ligt zijn gitaar op het podium terwijl Joubert de bas laat fonkelen in al zijn eenvoud.

Nel, die nog altijd een bescheiden en vooral verlegen persoonlijkheid is, schittert voor de vierde maal op het Roepaen-podium en laat een diepe indruk achter. De zomer schittert ons tegemoet en zal doen terugdenken aan dit warme, onderhoudende optreden.