Muziek / Concert

Gelikte show van formaat

recensie: Foals

Na sterke shows in kleinere zalen, een paar knallers van releases en de snelle uitverkoop van een grote zaal als Vredenburg, zijn de verwachtingen van het optreden van Foals hooggespannen. Dat de mannen de lat vanavond nog hoger leggen, had echter niemand verwacht.

Het is rap gegaan met de carrière van het Engelse vijftal. Hoewel ze met eerder werk (Antidotes in 2008 en Total Life Forever in 2010) in de schaduw bleven van de overheersende massamuziek, wordt het nieuwe Holy Fire razendsnel opgepikt. Het is niet voor niets dat Vredenburg deze avond bomvol is.

Zintuiglijke explosie

~

De topper der vuige uitschieters is voor het laatst bewaard. Gouwe ouwe ‘Two Steps, Twice’ is de finale uitbarsting van muzikaal geweld dat zich de gehele avond beetje bij beetje heeft opgehoopt. Philippakis springt met zijn gitaar het podium af en trakteert de hele zaal, inclusief de rijen zitplekken boven, op een persoonlijke show. Als een Mozes die de zee splitst, baant hij zich een weg terug naar het podium om het concert af te sluiten. Beter dan zo had de band het niet kunnen doen.

Binnen korte tijd heeft Foals zich een bijzonder strakke show aangemeten die de hoge verwachtingen van eerdere optredens overtreft: dit optreden was van ongekend formaat.