Goedkoop bier, Chinese wiet en skaten

Veertien nummers waarvan het merendeel rond de twee minuten met onderwerpen die hoofdzakelijk geïnspireerd zijn op goedkoop bier, Chinese wiet en skaten. Dit moet haast wel een punkplaat zijn. Mochten hier op voorhand nog twijfels over bestaan, dan maakt de naam van de band hier definitief een einde aan: Fuck It Dog, Life’s A Risk (FIDLAR). Punk dus, en wel met een hoofdletter P.

Al vanaf het eerste nummer ontvlamt de boel en gooit FIDLAR er direct de beuk in. Met zijn hese, schreeuwende stem weet zanger Zac Carper de band op te stuwen en dat weet hij lange tijd vol te houden. Met name op het eerste gedeelte van de plaat drukt hij daarmee een duidelijk stempel op de sound van de band.

Fidlar staat voor energieke, aanstekelijke punk. Nummers als ‘Cheap beer’, ‘Max can’t surf’’ en ‘5 to 9’ zorgen op het eerste deel van het album voor een licht ontvlambare sfeer met makkelijk meebrulbare nummers. Ook de tweede helft van het album nodigt uit tot meezingen maar hierbij wordt wel wat gas teruggenomen en bestaat uit meer catchy, melodieuze songs met een zanger die zijn stembanden even wat rust gunt. Dit maakt het gelijknamige debuutalbum van Fidlar in elk geval tot een uitgebalanceerd album.

Aftikken en gaan als de brandweer
Verwacht daarbij overigens geen literaire teksten. Deze jongens komen, zoals gezegd, namelijk niet veel verder dan goedkoop bier, veel drugs (‘cocaine and shitty pills’), weinig geld (‘stoked and broke’) en hardnekkige katers. Zingen ligt vaak dicht tegen schreeuwen (op het eerste nummer lijkt het wel alsof we de blaf van The Pixies’ voorman Frank Blank uit ‘Tony’s theme’ horen) hetgeen overigens allerminst storend is. Deze past namelijk prima bij hun muziekstijl: niet moeilijk doen, gewoon aftikken en gaan als de brandweer. Ze zullen hiermee nog vele vrienden gaan maken in de verschillende moshpits. De adrenalinestoot die deze plaat geeft, zal live nog vele malen sterker zijn.

Samenvattend: geen hoogstaand zangwerk, geen literaire teksten en geen vernieuwende muziek. Maar toch levert FIDLAR met het gelijknamige debuutalbum een dijk van een plaat af. De band overtuigt namelijk met hun energieke, aanstekelijke punksongs en zal nog menig zaal en festivalweide plat spelen. Daarnaast is het openingsnummer ‘Cheap beer’ een goede kandidaat voor hét fesitivalanthem van aankomend zomerseizoen.

Of deze vier bierdrinkende jonge honden uit Los Angeles ook in staat zijn om meer van dit soort platen uit te brengen, zal de toekomst moeten uitwijzen. Niet zelden blijken bands waarbij nu al alcohol en drugs de boventoon voeren, eendagsvliegen te zijn. Voor nu zal FIDLAR nog menig potje kunnen breken. En ook dat is punk: gewoon ervan genieten zolang het kan!