Muziek / Concert

Strak in Adidas pak

recensie: Eels

In een uitverkocht Paradiso stonden 3 april voor de derde achtereenvolgende avond Mark ‘E’ Everett en zijn companen op het podium. Strak in Adidas-trainingspak, met bijbehorende schoenen, zonnebril en baarden: vijf identieke EELS. Dit strak geldt niet alleen voor het pak, maar ook voor de show en de muziek. Met de nadruk op de laatste cd, Wonderful, Glorious werden 17 nummers en een aantal toegiften gespeeld uit de rijke muzikale carrière van E.

Met volle overtuiging start de show met ‘Bombs Away’ en ‘Kinda Fuzzy’ van het laatste album, gevolgd door eerder werk en een geweldige uitvoering van ‘Oh, Well’. Hierin volop ruimte voor spetterend gitaarspel van The Chet. Na een overweldigende golf rock volgt een aantal rustigere nummers, zoals ‘On The Ropes’, waarin het talent van E om mooie melodieën en sterke teksten te schrijven goed naar voren komt.

Afgaande op het mooie decor, de uitgebalanceerde lichtshow en de volgorde van de nummers, heeft E goed over deze show nagedacht. Zijn band ondersteunt hem met tomeloze energie in uitbundige rocknummers, maar staat hem ook bij in zijn prachtige ballads, precies de juiste balans vindend.

Vanaf het begin is de show doorspekt met

~


veel hugging en enigszins flauwe toneelstukjes zoals de running gag van stroopwafels uitdelen aan bandleden en publiek, als ook een ‘huwelijk’ om de tienjarige samenwerking tussen E en The Chet te bevestigen. Grappig detail hierbij is dan weer wel dat vier Amsterdamse dames van plezier in pikante verpakking als getuige optreden. Ook de wereldberoemde spacecake ontbreekt niet. Al met al haalt het wel de vaart uit een show die verder goed in elkaar steekt.

Na de onderbreking met het ‘huwelijk’ knalt het weer verder met ‘Go, Knuckles’, ‘Itchycoo Park’ van The Small Faces en ‘Souljacker Pt 1’ om te eindigen met ‘Wonderful, Glorious’. Na gezwaai naar publiek en meer gehug onderling worden nog enkele nummers als toegift gespeeld, waaronder een mash-up van ‘My Beloved Monster’ en ‘Mr E’s Beautiful Blues’, waarna het podium langzaam onder muzikale begeleiding van de band door EELS-look-a-like roadies wordt ontmanteld.