Muziek / Album

Geen moeilijke tweede

recensie: Eastern Lane - The Article

De bandleden van Eastern Lane groeiden op in Berwick-Upon-Tweed, een Engels gehucht tegen grens met Schotland. Vanuit die geïsoleerde plek kwam men tot het unaniem goed ontvangen debuut Shades of Black. Een plaat met hoogstaande teksten die zich kenmerkten door de soms hysterische zang van Derek Mains. Een opvallende plaat voor een band waarvan de gemiddelde leeftijd enkele jaren onder de twintig lag. Het debuut schiep hoge verwachtingen voor de toekomst. De vraag was of de Britse adolescenten de hoge standaard in de toekomst konden handhaven. Het antwoord ligt er nu in de vorm van The Article.

~

Eastern Lane’s eersteling verscheen in 2003 en bleek voor mij de ideale soundtracktape voor lange treinreizen langs troosteloze Slowaakse industriegebieden. De band, en bovenal zanger Derek, maakte ook indruk tijdens enkele concerten als support van Aereogramme. Een schijnbaar nerveuze band speelde een gevarieerde set, met up-tempo rockliedjes en enkele ballads. Enkele maanden later stonden ze er alweer, toen met British Sea Power. Het contrast tussen de soms wild bewegende Derek en de nogal stijve gitarist en bassist was opvallend, en tevens stof voor kritiek voor veel recensenten.

Sterke singles

Deze nieuwe plaat is ondertussen alweer een tijd uit. De eerste single Saffron lag al in maart 2004 in de winkels en was een verassend catchy nummer met sterke hooks. Daarna was het lang wachten op nieuw materiaal. Dat volgde uiteindelijk in november 2004 in de vorm van I Said Pig On Friday. Een opvallend nummer, met puntig gitaarspel ondersteund door strakke drum en een constante tokkel op de bas. De singles behoren tot de betere nummers op The Article. Naar aanleiding van de singles had ik verwacht dat de band wellicht een andere muzikale richting gekozen had. Dit bleek maar gedeeltelijk bewaarheid. Inderdaad bevat The Article songs die qua sfeer en tekst minder deprimerend zijn, maar toch ligt het uiteindelijke resultaat meer in de lijn van Shades of Black dan verwacht. De nummers zijn iets beter uitgewerkt, en er is veel variatie.

Van ballads tot punkchaos

Na de explosieve en maniakale opener Daffodils For My Mother volgen drie sterke rocksongs, waarbij For The Sun er uitspringt. Het fijne terugkerende gitaarloopje, niet eens bijster origineel, met de soms wat schelle zang van Mains erbij, maakt dit een van de betere Eastern Lane-nummers tot dusver. De stevigere nummers worden afgewisseld met mooie piano- en gitaarballades, respectievelijk I Feel Liberated en Goodbye Rose Garden. Er wordt afgesloten met de punkchaos van Pretty Good en het weirde They Gave Me Scripts To Read, dat met ruim vijf minuten, inclusief hysterisch gekrijs van Derek Mains, wat mij betreft wel had mogen worden geschrapt. Toch is The Article zeker een goede tweede. Vooralsnog voldoet Eastern Lane aan alle verwachtingen.

Eastern Lane is eind april te bewonderen op enkele Nederlandse podia:
April
27. Utrecht, Ekko
28. Rotterdam, Rotown
29. Amsterdam, Paradiso (London Calling)
30. Amsterdam, Buitenpodium bij Paradiso.

Mei
1. Groningen, Vera