Muziek / Concert

To be sexy or not to be sexy

recensie: Daily Bread presenteert debuut-cd in Paradiso

.

Daily Bread weet binnen een jaar Friesland te ontgroeien en met hun driemansformatie de halve wereld te veroveren. Het kan snel gaan. Als je Stefan, Chris en Kimberly de zaal ziet binnenkomen is van dit succes echter weinig te merken. Hier betreden drie heel jonge rockers het podium. En de zenuwen gieren hen door de keel. Snel wordt het trio nog een hart onder de riem gestoken door de massaal toegestroomde vrienden, kennissen en familieleden. Dat dit drietal al op festivals in Schotland en Zwitserland heeft opgetreden is hen geen moment aan te zien.

Eigenwijs!

~


Dit beeld verandert echter plotsklaps als ze de eerste tonen uit hun instrumenten toveren. Dit lijkt meer op de eigenwijze band die een optreden op de Grote Prijs van Nederland afsloeg. Als je die kans afslaat, omdat je daar niet je eigen set-up kunt neerzetten, dan mag je best eigenwijs genoemd worden. Een eigenschap die de bandleden op meer fronten doorzetten. Zo knutselen ze bijvoorbeeld ook hun eigen effectpedalen in elkaar. Blijkbaar is het bestaande materiaal niet geschikt genoeg voor het eigengereide geluid van Daily Bread.

Ook op modegebied slaan ze hun eigen weg in. Tijdens deze cd-presentatie verschijnen ze in een creatie van LAF wear, een even eigenzinnig drietal uit datzelfde Friesland. Helaas maken deze ‘Star Trek-shirts met een luipaardkraagje’ een nogal knullige indruk. De outfits lijken eerder op een initiatief van een overenthousiaste moeder van een van de bandleden dan op een serieus fashion statement. Samen met de nerveuze binnenkomst geven de shirts echter wel meteen een goed beeld van een beginnend en zoekend bandje. Alle ingrediënten voor een adolescente band zijn aanwezig. Zoekende maar supereigenwijs. Onzeker maar opstandig. Het is er allemaal.

Lekker?

~


Daarnaast maakt Daily Bread ook gewoon lekkere muziek. De toegestroomde aanhang gaat in ieder geval vanaf het eerste moment helemaal los. Er wordt flink gesprongen en gedanst. Een enkele pogo passeert de revue en een enkele moeder gooit haar haar los en huppelt vrolijk mee op de beat. Het enthousiasme van het publiek slaat over op de band en vice versa. Hier wordt zichtbaar genoten van de ‘sexy garage dance’ die Daily Bread zegt te maken. Het dansgedeelte wordt direct opgepikt door de toehoorders, maar ook de garage- invloeden zijn duidelijk hoorbaar. Alleen bij het sexy gedeelte kun je wat vraagtekens zetten. Daarvoor zijn de bandleden nog niet droog genoeg achter de oortjes. En de geknutselde outfits helpen ook niet bepaald.

Sexy of niet, de kleine zaal van Paradiso verandert onder de tonen van Daily Bread in een lekker deinende massa. En het feit dat Kimberly bij een nummer dat ze opdraagt aan haar vorig jaar overleden oma, de zaal zo goed als stil kan krijgen, zegt ook wel iets over de impact van de band op het publiek. Met iets meer variatie in de nummers kan Daily Bread uitgroeien tot een geslaagde liveband. Als de zoektocht naar het juiste imago de bandleden ook nog geslaagde – wellicht sexy – kleding oplevert, dan zullen ze nog op menig festival de tent op zijn kop zetten.

 

Daily Bread live:

9 oktober: Vollanalog! Festival, Maastricht
30 oktober: De Klos, Emmeloord
31 oktober: Metropool, Hengelo