Muziek / Album

Masterclass popmuziek

recensie: Beth Orton - Comfort of Strangers

“Speciale aanbieding: een masterclass in het schrijven van popliedjes van rond de twee minuten”. Zo zou zangeres/gitariste Beth Orton zich bij de lokale supermarkt kunnen aanprijzen als ze ooit nog eens dringend om werk verlegen zit. Voorlopig zal ze echter geen tijd hebben voor zulke onzin: ze is veel te druk om haar zojuist verschijnen vierde plaat Comfort of Strangers te promoten. Op deze schijf smeedt ze een gevarieerd scala aan liedjes samen tot een eigengereid kunstwerk.

~

De Britse Beth Orton viert met Comfort of Strangers het begin van haar derde lustrum als begenadigd singer/songwriter. Wat ooit begon als een acteercarrière in Londen en gevolgd werd met opvallend zangwerk op albums van The Chemical Brothers en Red Snapper, kent in 1995 een (voorlopig) hoogtepunt met haar internationale doorbraakalbum Trailer Park. De tweede plaat van Orton Central Reservation (1999) voldeed aan de verwachtingen en in 2002 volgde het minder goed ontvangen album Daybreaker (2002).

C02-vriendelijke cd

Comfort of Strangers is een rauwe, persoonlijke plaat. De teksten van Beth Orton verhalen over teleurstellingen in de liefde (“My love is a ball I threw to you, once I was gone you caugt it too”) en tonen geregeld een persoon die zich kwetsbaar durft op te stellen (“I don’t want nobody knowing how the hurt in me works”). Beth maakt zich ook zorgen over de wereld om haar heen. Zo is haar cd bijvoorbeeld “Carbon Neutral”: een initiatief om alle C02 die vrijkomt bij de productie van haar plaat te compenseren met de aanplant van nieuwe bomen. Een nieuwe trend onder muzikanten? (www.carbonneutral.com)

Jim O’Rourke

Bijna alle nummers van Comfort of Strangers zijn in één keer op de plaat gezet (maximaal twee takes) en dat is goed te horen. De plaat klinkt eerlijk en zonder poespas. Alle instrumentatie is als een soort ballast naar de achtergrond geschoven, maar is tegelijkertijd zeer functioneel. Het is het vibrerende, schurende stemgeluid van Beth Orton wat de betovering vervolmaakt.

Dat het geluid van de plaat zo elementair overkomt, is zonder twijfel de verdienste van niemand minder dan Jim O’Rourke; ex-Sonic Youth lid en producer van bands zoals Wilco en Stereolab. Beth Orton wist deze muziektovenaar en multi-instrumentalist te strikken voor de productie van haar nieuwe album. Ook levert O’Rourke een grote bijdrage aan de muzikale omlijsting van Comfort of Strangers door haar te begeleiden met akoestische gitaar, bas of piano en mee te schrijven aan enkele liedjes. Een andere grote naam uit de Amerikaanse ‘folkscene’ die meeschreef aan twee opvallend fraaie nummers – de titelsong Comfort of Strangers en Shopping Trolley – is singer/songwriter M. Ward. Tot slot heeft de experimentele trommelaar Tim Barnes, bekend van de laatste Sonic Youth cd, achter de drumkit plaatsgenomen voor deze plaat.

Worms

Het beste voorbeeld van een Masterclass Popliedjes Schrijven wordt al direct bij de opener Worms gedemonstreerd. In amper twee minuten hoor je stuwende, swingende pianoakkoorden, ondersteund door een prachtig doffe drum, een zwoele stem, geneurie: een subtiel popliedje, het blijft in je kop ronddolen. En zo gaat het op Comfort of Strangers achter elkaar door met eigenwijze, intelligente liedjes. In het midden van de plaat ligt verzadiging op de loer met enkele mindere broeders zoals de ballads Absinthe en A place aside, maar gelukkig biedt de tweede helft van de plaat weer genoeg aanknopingspunten (o.a. ♥ Of Soul en Safe in Your Arms) om je als de wiedeweerga op te geven voor die masterclass.