Muziek / Album

Steeds nieuwe lijnen ontdekken

recensie: Benjamin Herman - Blue Sky Blond

.

Natuurlijk is Herman bekend van zijn werk in

~


De muziek van Herman is bestemd voor de luisteraars die een tandje verder willen luisteren en meer experimenteerdrift kunnen waarderen in de hoek van moderne jazz, cross-overjazz en funk. Een van zijn grote voorbeelden is hoorbaar Charlie Parker, dé bebopsaxofonist uit de jaren veertig en vijftig. Maar ook het improvisatietalent van trompettist Miles Davis vormt een grote inspiratiebron. De vraag is uiteraard voor welke zichzelf respecterende jazzmuzikant dit niet geldt.

De groove en drive die Benjamin Herman in zijn muziek legt maakt hem niet voor elk moment van de dag ‘luisterbaar’. Je moet als luisteraar zeker een inspanning leveren. Niet omdat de muziek ontoegankelijk is maar vanwege de strak gespannen spanningsboog gedurende het hele album. Blue Sky Blond kent voldoende afwisseling om keer op keer te beluisteren en nieuwe lijnen te ontdekken in de, soms ingewikkelde, composities. De saxofoon is uiteraard in iedere compositie aanwezig, maar heeft niet altijd de leiding. Hij staat in dienst van het hele beeld van de nummers.

Beelden vormen

~


De albumopener ‘Durban Poison’ zou niet misstaan in de hitlijsten. Afsluiter op Blue Sky Blond is overigens de C-Mon & Kypski remixversie van het nummer, een echte singlekandidaat. Na de opzwepende jacht in ‘Chasing the Dragon’ komen we in de schijnbare rust van ‘Airhead’. Het tempo ligt laag en de luisteraar krijgt hier te maken met een complexe compositie. Het filmische ‘Indian Hay’ is een orkestrale opmaat naar ‘Black Mote’, dat langzaam de spanning opbouwt en de luisteraar in de jungle leidt.

Benjamin Herman is erin geslaagd om een tot de verbeelding sprekend instrumentaal album af te leveren waar zoveel op te ontdekken valt, dat het niet snel zal vervelen. De vermenging van stijlen zorgt ervoor dat zijn ideeën en uitvoeringen voor elke muziekliefhebber interessant kunnen zijn.