Muziek / Concert

Leftwich en zijn gitaar

recensie: Benjamin Francis Leftwich

Een uur duurt het optreden van Benjamin Francis Leftwich vrijdagavond in het bovenzaaltje van Paradiso. De schuchtere Brit speelt zijn zachtmoedige liedjes geconcentreerd, maar hij verrast noch imponeert.

Droog, bijna komisch begroet Leftwich zijn publiek: “Hello”, klinkt het doeltreffend. Geen opsmuk. Hij zet zich in een ietwat vreemde houding (zijn knieën licht gebogen, zijn schouders opgetrokken) en lijkt niet op zijn gemak. Dan hangt hij zijn gitaar om en zet het eerste nummer in: het eenvoudige ‘1904’. Het is het type liedje dat Leftwich’ muziek kenmerkt: ongekunsteld en kalm. Als je oneerbiedig bent kun je zeggen dat het repertoire van Leftwich talloze variaties op hetzelfde liedje omvat, maar daarmee doe je de jongeling (22) uit York tekort.

Opwindend

~

De kleine zaal van Paradiso is goed gevuld, maar niet helemaal uitverkocht. Het optreden vordert en na elk nummer wordt het applaus uitbundiger. Dat is al te merken na het tweede nummer, ‘Pictures’, een van Leftwich’ mooiste liedjes. Verder krijgt hij de handen op elkaar na een prima uitvoering van ‘Shine’ en ten slotte als hij zijn hitje ‘Atlas Hands’ ten gehore brengt.

Het opwindendst wordt het echter als Leftwich, tussen de liedjes door, vertelt van die keer dat er tijdens een optreden werd gevochten in de zaal. Na afloop zoekt de bebloede ruziemaker Leftwich op en verexcuseert zich voor zijn gedrag. En oh ja: of hij een gratis cd mag, hij heeft het concert namelijk niet kunnen volgen. Leftwich’ reactie (naar eigen zeggen): ”Take everything you want and get the fuck out of here”. Het is tekenend: de singer-songwriter houdt niet van heibel en strapatsen. Het liefst tokkelt hij zijn liedjes in stilte weg.

Lang niet gek
Het klinkt live allemaal wel wat vlak en minimaal. Op het album, getiteld Last Smoke Before The Snowstorm, zijn de nummers beter aangekleed. Dan wordt Leftwich dikwijls ondersteund door een blaas-, strijk-, of toetspartij. In Paradiso is het alleen Leftwich en zijn gitaar. Hijzelf zegt het zijn beste van drie optredens in Nederland te vinden. In Groningen en Utrecht waren de mensen luidruchtig en dat vindt de Brit niet netjes. In Amsterdam kan hij vrijdagavond in alle rust zijn liedjes spelen. En daartussenin blijkt het publiek het allemaal nog te waarderen ook. “Lang niet gek”, moet hij gedacht hebben.

Live in Nederland:
1 februari, Paradiso, Amsterdam (voorprogramma Radical Face)
2 februari: Vera, Groningen