Kunst / Expo binnenland

Machtige, snelle beelden

recensie: Alex Dordoy - De Ateliers DEBUUT SERIE: Alex Dordoy

In De Ateliers DEBUUT SERIE krijgen kunstenaars die van De Ateliers in Amsterdam komen hun eerste solotentoonstelling in Nederland. Voor het tweede deel van De Ateliers DEBUUT SERIE heeft het Gemeentemuseum Den Haag kunstenaar Alex Dordoy (Newcastle, 1985) gevraagd te exposeren.

Van Dordoy zijn zowel schilderijen als sculpturen te zien. De schilderijen laten de kale, anonieme kantoorruimtes uit een computerspel zien. Ze zijn met strakke lijnen geschilderd en komen overtuigend digitaal over. De kantoorruimtes zijn uitstekende achtergronden. Ze vallen nauwelijks op, en zijn ook direct weer uit het geheugen verdwenen. Dit wordt versterkt doordat verschillende schilderijen delen laten zien van dezelfde kantoorruimte. Tussen elk werk hangt genoeg museummuur om het vorige werk te vergeten.

Congsumer (Glasplaat van een kopieermachine), 2014. Courtesy van de kunstenaar, Amsterdam en The Modern institute/Toby Webster, Ltd., Glasgow

Congsumer (Glasplaat van een kopieermachine), 2014. Courtesy van de kunstenaar, Amsterdam en The Modern institute/Toby Webster, Ltd., Glasgow

De sculpturen staan ieder op een eigen sokkel. Naast sokkels zijn het totempalen van de digitale verheerlijking, gedecoreerd met een nietszeggende photoshopchaos. De objecten die op de totempalen staan, zoals de toaster en de sneakers, zijn niet meer los te zien van het digitale monument waar ze op rusten. De sneakers lijken over de computer gewende jaren negentig generatie te gaan, en de toaster over de oncontroleerbaarheid van machines.

Schrikwekkend snelle wereld


Het digitale is in de schilderijen en objecten fysiek gemaakt. Het beeld van de smartphone staat levensgroot als schilderij voor de bezoeker. Ooit was het andersom en was een echt kantoorpand de inspiratie voor een vormgever om de achtergrond uit het computerspelletje te maken. Nu wordt dit verhaal herhaald door het werk van Dordoy. Zijn werk reflecteert op een reflectie van de realiteit.

De man in het witte pak, 2014. Courtesy van de kunstenaar, Grimm Gallery, Amsterdam en The Modern institute/Toby Webster, Ltd., Glasgow

De man in het witte pak, 2014. Courtesy van de kunstenaar, Grimm Gallery, Amsterdam en The Modern institute/Toby Webster, Ltd., Glasgow

Op wat technische gebreken na zijn de werken niet interessant om lang naar te kijken en er is weinig nieuws te ontdekken als de bezoeker het toch probeert. En juist dat is zo beangstigend. De werken zijn te vluchtig voor in een museum, maar zouden er buiten niet opvallen als zodanig. Beelden uit diverse media gaan zo snel voorbij dat ze onbewust gezien kunnen worden.

Hoewel deze snelheid bij veel bezoekers angst inboezemt, stralen de werken van Dordoy veel optimisme uit. Zowel uit de precies uitgewerkte schilderijen als de gedetailleerde sokkels spreekt enthousiasme voor het maakproces. De tijd die het heeft gekost om deze werken te vervaardigen staat echter wel haaks op de snelheid waarop ze de bezoeker attenderen. Zo blijft er niet meer over dan een mooi uitgewerkte, maar hypocriet gestelde waarschuwing.