Film / Films

Tweemaal een strijd op leven en dood

recensie: The Duel Project: 2LDK (2002) en Aragami (2003)

.

Beide heren namen de uitdaging serieus en begonnen naarstig te filmen. Tsutsumi (een buiten Japan onbekende TV-regisseur) schoot een drama over twee ruziënde jonge actrices die een luxe appartement (een zogeheten 2LDK) in Tokyo delen, dat uitmondt in een strijd op leven en dood. Kitamura (de excentrieke regisseur van internationaal populair vermaak als Versus en Azumi, in Nederland nooit uitgebracht) maakte op zijn beurt een historische film over een samurai die de strijd aangaat met een godheid. The Duel Project is het resultaat van de wedijver: beide korte films (ze duren elk zo’n 70 minuten) zijn elk op hun eigen manier geslaagd in hun bescheiden opzet.

Tekenfilm

~

Wie Japanse cinema graag beschouwt als bron van extreem geweld, kan zijn hart ophalen bij 2LDK. Het arrogante kreng Lana (Maho Nonami uit Kakashi) tergt de beleefdere Nozomi (fotomodel Eiko Koike) mateloos, en na een half uur van irritaties en ruzies slaan beide jongedames op tilt. Regisseur Tsutsumi trekt vervolgens een aardige hoeveelheid tekenfilmgeweld uit de kast – van kettingzaag en kokend water tot elektrocutie – en filmt de meest sadistische kwellingen in slow-motion. 2LDK is, ondanks een zinloze poging tot karakterisering door hallucinaties van Lana, een schaamteloos stukje exploitatie, maar is wel fraai vormgegeven en met veel enthousiasme gemaakt. Getuige de making of hebben vooral de hoofdrolspelers een hoop te verduren gehad, getergd door koorts, griep en slechts een week van hectische draaidagen.

Inzet

~

Kitamura’s Aragami lijkt met zijn historische setting wat meer pretenties te hebben, maar is uiteindelijk een even inhoudsloze film. Een gewonde samurai komt terecht in een tempel, waar hij ontvangen wordt door een mysterieuze gastheer. Na een half uur van komische dialogen tussen het tweetal barst ook tussen hen de strijd los. Weer blijkt in de making of wat een energie er in het project is gestoken: de eindeloos lange opnamedagen en een minimaal budget vereisten een onvoorstelbare inzet en creativiteit. Een goede vertolking van Takao Osawa als de samurai (Masayo Kato maakt van zijn opponent een karikatuur) en creatief gebruik van decors en kostuums maakt van Aragami een amusant schouwspel.

Extra

Het aardige van het Duel Project is de opzet en uitvoering, die in het overvloedige extra materiaal uitgebreid uitgelegd wordt. Relevante interviews met beide regisseurs, uitvoerige kijkjes achter de schermen en een opgenomen boodschap van de makers aan het publiek maken van de twee schijven een waardevolle aanwinst. De films zijn met hun jongensachtige enthousiasme afzonderlijk de moeite waard, maar het best in het kader van het project te bekijken. Welke van de twee de beste film is, mag de kijker zelf bepalen.