The Cell

Soms weet ik niet goed wat ik moet zeggen in een recensie, meestal bij films die ik minder goed vond. Ik weet uit ervaring wat een werk het is om een film te maken, en ik heb er moeite mee om het eindproduct van die inspanning dan in een paar honderd woorden af te zeiken.
Soms denk ik dat het aan mezelf ligt: zou ik de film gewoon niet goed hebben begrepen? Wil de regisseur meer zeggen dan mij duidelijk is geworden?

Deze recensie voor The Cell is een voorbeeld van het bovenstaande: na twee trailers en een paar positieve recensies was mijn filmische eetlust gewekt, alhoewel mijn favoriete criticus de film ongenadig neersabelde en ik daardoor met iets minder hoge verwachtingen de zaal binnenstapte dan ik daarvoor zou hebben gedaan.

Minder hoge verwachtingen. En toch stelde The Cell me teleur. En hier zit ik nu, niet wetend waar te beginnen. Precies op dat moment valt [8WEEKLY hoofdredacteur] Gijs’ commentaar over de film mijn emailbox binnen:

Mooie effects, wel spanning, buitengewoon wreed, weinig uitdieping
karakters, simpele story, gemiste kans: met zulk verhaal had veel
realistisch/ originelere en dus engere film gebouwd kunnen worden.
En moet JL de hele tijd halfnaakt door dat scherm lopen? Absoluut
niet nodig.
Wel leuke film dus, maar had beter gekund.

Aha! Aanknopingspunten voor een recensie. Om bij het begin te beginnen:

Mooie effects.

Absoluut. The Cell bevat shots die ik m’n leven lang niet meer zal vergeten. Het is duidelijk dat regisseur Tarsem veel geleerd heeft bij het maken van zijn talloze videoclips.

Wel spanning.

Spanning?! Waar dan? Geen moment heb ik op m’n nagels zitten bijten van de suspense, geen moment voelde ik mee met het onschuldige meisje dat op het punt staat te verdrinken en de jacht op de killer leverde bij mij geen andere emotie op dan ontzag over de fantastische beelden.

Buitengewoon wreed.

Laten we het er op houden dat Gijs een beetje gevoeliger is dan ik.

Weinig uitdieping karakters, simpele story.

Het grootste minpunt van de film. Het kan de kijker gewoon niks schelen wat de personages doormaken, en dat is eigenlijk het enige wat de film nodig heeft. Met een beetje meer gevoel voor zijn personages had Tarsem een heel wat betere film afgeleverd dan hij nu heeft gedaan.

Mijn conclusie kan dus niet anders zijn dan:

Wel leuke film dus, maar had beter gekund.

Ik had trouwens geen enkel probleem met de luchtige kleding van Jennifer Lopez.