Moederliefde of waanzin?
Elsa weet het zeker: Lola is haar dochter, het kind dat ze zeven jaar geleden kwijtraakte. Hoe, dat doet er tot het einde niet zo toe. L’Empreinte de l’ange onderzoekt in de eerste plaats hoe niet een maar twee vrouwen reageren als hun moederschap in het geding is: Elsa Valentin en Claire Voigneaux, moeder van Lola.
Ze leren elkaar kennen wanneer hun zoontjes vriendschap sluiten. Regisseur Nebbou houdt zich verre van voor de hand liggend melodrama en kiest juist voor een thrillerachtige benadering, die geslaagd uitpakt. En zoals het hoort in een Franse film blijven de onderhuidse spanningen verscholen achter een façade van elegante beleefdheid.
Maman
‘Getroebleerd moederschap’ was in de jaren negentig zo’n beetje het standaardthema van de wekelijkse Amerikaanse tv-film op RTL4, in de reeks Waargebeurd. Familieleven vierde in die dagen sowieso hoogtij op de buis: Who’s the Boss, The Cosby Show en wat niet al. Totdat zulke familieproducties werden verdrongen door hippe, individualistische singles in Friends en Sex in the City. Series waarin seks een prominente rol speelde en die lange tijd kinderloos bleven.Maar nu is de moeder terug op het witte doek. L’Empreinte de l’ange is immers de Franse tegenhanger van Changeling waarin oermoeder Angelina Jolie zich eveneens in de strijd werpt voor een kwijtgeraakt kind. En zoals het hoort in een Amerikaanse film, staat zij eenzaam en alleen tegenover de officiële instanties die haar niet geloven. In tegenstelling tot Changeling houdt Nebbou het klein en sober en verlaat hij zich op het acteerwerk van zijn actrices. Sandrine Bonnaire (Claire) is overtuigend als ideale Franse huismoeder – mooi, zorgzaam, twee kinderen, een afwezige echtgenoot – wier gelukkige bestaan bedreigd wordt. De hoofdrol is voor Catherine Frot als Elsa. Zij intrigeert als net gescheiden vrouw die haar leven nauwelijks en met moeite bij elkaar houdt. Elsa’s permanente glimlach verzegelt een immens verdriet.