Chicken Run

Wie de briljante korte films van de Britse Aardmanstudio’s kent, weet dat we met Chicken Run iets speciaals in handen hebben. Chicken Run is namelijk de eerste lange speelfilm van de makers van de oscarwinnende Wallace and Gromit-filmpjes, en dat betekent: spetterende actie, hartverwarmende personages en klei – veel klei.

Chicken Run speelt zich af op de boerderij van Mr. en Mrs. Tweedy, waar een heel regiment kippen bijna letterlijk aan de lopende band eieren legt. Een kip die onder de maat produceert, eindigt als avondeten op de bordjes van de Tweedy’s.
Als het bedrijf zich dan gaat richten op het maken van kippepasteitjes in plaats van eieren, is er maar één oplossing: ontsnappen.

Maar hoe?

Het antwoord komt – letterlijk – uit de hemel vallen in de vorm van de stunthaan Rocky (met de stem van Mel Gibson). Hij is een vliegende kanonskogel, maar de kippen denken dat hij echt kan vliegen en, erger nog, dat hij hun de vliegkunst wel bij zal kunnen brengen om zo te kunnen ontsnappen uit Tweedy’s concentratiekamp.

Chicken Run zit vol met de heerlijkste karakters: Ginger, die in alle

ontsnappingspogingen het voortouw neemt, de goedmoedige Babs, die met haar breiwerkje de ene simpele levenswijsheid na de andere uitspreekt, en Fowler, de gepensioneerde RAF-kip, die zijn kippen aanvoert als een heuse leger-officier. De film barst van de humor – de pret spat er van af, ondanks het sluimerende gevaar van Mrs. Tweedy’s pasteimachine. Aardman heeft met Chicken Run een nieuw meesterwerk afgeleverd en bewijst dat ze niet alleen korte films kunnen maken.

De DVD van de film is van even hoge kwaliteit: het haarscherpe beeld laat nergens een steek vallen en de print die is gebruikt is, is brandschoon. Met de slow motion-mogelijkheden van DVD wordt de prestatie van Aardman nog veel indrukwekkender: als je beeldje-voor-beeldje vooruit loopt door de film, zie je hoeveel details in de film zitten, en hoeveel werk het kost om een paar seconden te maken, laat staan een film van anderhalf uur.
Het geluid is even goed. Alhoewel ik geen DD5.1 of DTS-opstelling heb, klinkt de film door de koptelefoon prima. Bijzonder is dat er maar liefst zes geluidssporen op de schijf staan: Nederlands, Vlaams, en het Engelse origineel, beiden in Dolby Digital 5.1 en DTS.

Het is daarom niet verbazingwekkend dat de extra’s (en dat zijn er nogal wat, als je naar de hoes kijkt) op een tweede disc staan. Maar de producent heeft kwantiteit verkozen boven kwaliteit: de “interviews” met cast- en crewleden zijn in werkelijkheid slechts stukjes van een minuut of minder en worden in de andere extra’s vaak herhaald. Er staan twee making-ofs op de DVD, maar beiden hadden beter tot één langer filmpje gemonteerd kunnen worden vanwege de vele doublures en overbodig materiaal. Er worden maar hele beperkte kijkjes gegeven op het productieporoces van deze enorme film, en de interviewfragmenten zijn oppervlakkig.

Wel leuk is de Panic Button. Als je daar op drukt, krijg je een willekeurig stukje van een paar seconden uit de film te zien van kippen in paniek.

Om kort te gaan levert de DVD van Chicken Run superkwaliteit waar het moet: in de presentatie van de film zelf. Maar als je een goede kijk achter de schermen denkt aan te treffen, kom je bedrogen uit.