Film / Films

Pearl Harbor: The Director’s Cut

recensie: Pearl Harbor: The Director's Cut

.

~

Twee jaar lang keken filmliefhebbers uit naar Pearl Harbor, Michael Bay’s eerste “serieuze” film na actiefilms als The Rock en Armageddon, en twee jaar lang werd het project afgezeken, juist omdat Bay achter de camera stond. De man kon prachtige plaatjes schieten, dat was duidelijk, maar hij miste de emotionele lading die een film als Pearl Harbor dringend nodig had.

Titanic-kloon

~

Toen ook nog duidelijk werd dat de film een regelrechte Titanic-kloon was, een simpel liefdesverhaaltje omgeven door veel dure special effects, wisten de critici genoeg. Het publiek, toch wel een beetje onder de indruk van de vele slechte recensies, ging de film wel zien maar Pearl Harbor werd niet het succes waar filmmaatschappij Disney op gehoopt en gerekend had.

Geloofwaardig

En nu is er dan een prachtige DVD-box waarmee we de film eens goed kunnen bekijken (en hoe) zonder de hype, zonder de vernietigende kritieken, en wat blijkt? Pearl Harbor is helemaal nog niet zo slecht. Sterker nog: alhoewel de film zijn zwakke punten heeft, is hij eigenlijk best goed. Ik heb nooit moeite gehad met het liefdesverhaal, dat in mijn ogen heel plausibel is (jongen wordt verliefd op meisje, jongen wordt neergeschoten, meisje wordt verliefd op zijn beste vriend, jongen blijkt toch niet dood en ontsteekt in woede als hij terugkomt), en de beelden…

~

De beelden zijn een eigen alinea waard. Want je kunt Michael Bay van alles beschuldigen, maar niet dat hij geen visueel gevoel heeft. Pearl Harbor zit vol met prachtige beelden, waaronder het één-na-mooiste shot allertijden: de bom die vanuit het vliegtuig door de lucht wordt gevolgd tot hij zich in het dek van een schip boort. (Het mooiste shot ooit zit in Contact, maar dat terzijde.) Werkelijk alles aan de film ziet er fantastisch uit, van hoofdrolspeelster Kate Beckinsale tot de perfect uitgevoerde visuele effecten.

Commentaar

Om de beeldkwaliteit van deze director’s cut optimaal te houden, is de film verdeeld over twee DVD’s – er past tenslotte maar een bepaald aantal bits op zo’n schijfje. Je kunt kiezen uit maar liefst drie commentaartracks, waarvan de derde (met de belangrijkste technici) de droogste is en de eerste (met Michael Bay en zijn vroegere filmjuf) de interessantste, maar de show wordt gestolen door Ben Affleck op spoor twee, die samen met Josh Hartnett grappen maakt over de film, hun acteerprestaties en alles wat er verder voorbij komt.

Jaren 40

Bay en zijn docente maken duidelijk dat de hele sfeer van de film is gebaseerd op de jaren ’40, en dat is iets wat de moderne kijkers niet meteen (of helemaal niet) oppikten tijdens het zien van de film. Bepaalde scènes die voor ons sentimenteel en langzaam lijken, waren in die tijd heel gewoon. Het is waarschijnlijk daarom dat oudere mensen veel beter op de film reageerden dan jongeren.

Why widescreen

Op disk twee staan verder nog twee trailers, een documentaire die ook al op de eerste DVD-versie stond en een (helaas moeilijk te vinden) demonstratie over het nut van breedbeeld. Veel mensen klagen over de zwarte balken boven en onder in beeld, maar dit filmpje maakt nog eens goed duidelijk dat je bijna 50% van het filmbeeld mist als je hem in fullscreen op je televisie bekijkt.

Grove korrels

~

Bij een gemiddelde film mag je al blij zijn met een paar commentaartracks, een trailer en een documentaire, maar Pearl Harbor gaat verder – veel verder. Op de derde schijf is alles te vinden over zowel het maken van de film als de geschiedenis erachter. Er zijn verschillende production diaries, filmpjes van vijf minuten tot een kwartier, over verschillende stunts, grote actiescènes en de geschiedenis van Dorie Miller, de zwarte matroos die een held werd toen hij een Japans vliegtuig neerschoot. Verder kun je een – overbodige – videoclip van Faith Hill bekijken en één van de mooiste extra’s in deze set: de Super-8 Montage. Een cameraman liep tijdens de opnamen rond met een oud Super-8 cameraatje en de beelden die dat opleverde zijn zo mooi en authentiek dat ze zo gebruikt kunnen worden als historisch materiaal. In grove zwart-witte korrels zie je schepen exploderen, mensen verdrinken en vliegtuigen crashen en dat ziet er echt fantastisch (maar verschrikkelijk) uit.

Geschiedenis

~

De geschiedenis van de gebeurtenissen uit de film wordt zeer goed weergegeven door middel van verschillende documentaires en een fascinerende interactive timeline, een zeer uitgebreid video-overzicht van de betrekkingen tussen Amerika en Japan van de negentiende eeuw tot aan 1941. Voor degenen die niet houden van het navigeren met menu’s is er ook een mogelijkheid om alle fragmenten achter elkaar af te spelen. Dit soort opties laat zien hoeveel werk en tijd er is gestoken in deze fantastische DVD-set.
De documentaire One Hour Over Tokyo van The History Channel gaat over de aanval op Tokyo onder leiding van James Doolittle, terwijl er ook een getuigenis van een verpleegster te horen is over de aanval.

Martelen

~

Op de vierde en laatste disk kun je zien hoe de acteurs in een week worden getraind (gemarteld?) tot echte soldaten. Maar het grootste gedeelte van de ruimte is gereserveerd voor de totstandkoming van de visuele effecten: in een half uur vertellen Michael Bay en zijn visual effects supervisor Eric Brevig de kijker over een paar shots hoe ze zijn opgebouwd.

Uniek

En dan is er nog de interactive attack sequence: de complete aanval uit de film, met verschillende commentaarsporen en verschillende camerahoeken (de film zelf, de beelden vanaf de set en storyboards) waardoor je deze sequentie op een unieke manier kunt beleven. Dit is waar DVD voor uitgevonden is!

Deze DVD-box van Pearl Harbor is het beste wat het formaat tot nu toe heeft opgeleverd. Echt alle mogelijkheden worden benut om de kijker een blik te laten werpen op het maken van een monsterproductie als Pearl Harbor.
En de slotzin? Leuke film, kopen die DVD!