Een goudeerlijke levensles

Hij zit niet bepaald lekker in zijn vel. De Engelse voetbalfan en postbode Eric Bishop heeft zijn auto in de prak gereden. Van de stress. Zijn puberende stiefzoons komen thuis met gestolen televisies en zijn enige liefde, Lily, heeft hij al dertig jaar niet meer gesproken. Hij wordt geleefd, zo’n gevoel heeft hij. Als de psychiater hem vraagt wanneer hij voor het laatst gelukkig was, moet hij jaren terug. Naar een goal van Manchester United, gescoord door zijn held Eric Cantona.

Eerlijk accent
Ken Loach staat bekend om zijn realistische portretten van de working class. Zijn Eric is een rauwdauwer, met opgetrokken schouders, een onverzorgde stoppelbaard en een stug, maar eerlijk accent. Gespeeld door de onbekende acteur Steve Evets, in het echt ook een Manchesterfan, is het een vent waar je gelijk in gelooft. Dat is de grootste kracht van de film. Geen moment twijfel je aan de oprechtheid. Ook niet als Eric Cantona ineens loskomt van de poster aan de muur om hem goede raad te geven. Het is opmerkelijk hoe snel je went aan zijn verschijning. Nadat Cantona met een paar verbaasde ‘fucks’ is ontvangen, is het de normaalste zaak dat hij met Eric meeloopt op zijn ronde en dat ze samen zijn privéleven doornemen.

Looking for Eric is een van de leukste films van 2009. De manier waarop Loach de realiteit van het harde, Engelse leven spiegelt aan de droom die hoort bij het door honderdduizenden aanbeden voetbal is bewonderenswaardig. Zonder sentimenteel te worden tovert hij flashbacks met juichende tribunes tevoorschijn. Hij komt zelfs weg met de zwijmelmuziek. Grote kans dat hij ook niet-voetbalfans meekrijgt.

Open deur
Het trainingsregime waaraan Cantona hem onderwerpt stelt Eric langzaam in staat zijn leven weer op de rails te krijgen. De oneliners van de voetballer in ruste zijn soms onnavolgbaar, maar goed bedoeld. Het is prettig om te zien dat de superster, die de film mede produceerde, niet wars is van enige zelfkritiek. Leer waarderen wat je hebt, daar komt het op neer. Het is een open deur, maar door de spanning die wordt opgebouwd in de relatie met zowel Lily als Eric’s stiefzoons, wordt de moraal geen moment storend. Looking for Eric is een ontwapenende film met een perfecte cast en natuurlijk acteerwerk. De humor is perfect gedoseerd en ontneemt critici van de sociaal bewogen regisseur hun munitie. Zelfs de grootste cynicus zal een brede glimlach bij de allen-voor-een-finale niet kunnen onderdrukken.