Film / Films

Nieuwe dvd’s

recensie: Even Money // Running with Scissors // Apocalypto // 300

.

Even Money
(Mark Rydell, 2006 • Universal)
“Iedereen streeft iets na,” verzekert de storende voice-over ons aan het begin van Even Money, “dromen, roem, kansen.” Er wordt bedoeld dat de geruïneerde goochelaar (Danny DeVito), de onaangename onderwereldfiguur (Tim Roth) en de schrijver die haar familie verlaat voor de fruitmachines (Kim Basinger) de kijker aan zichzelf zouden moeten doen denken. En dat is raar. Want praktisch alle karakters in Even Money zijn gokverslaafd.

~

Een gokverslaving is een ernstige psychische ziekte; niet direct iets dat je de kijker zou willen aansmeren. En de vernietigde levens die regisseur Mark Rydell (net als in het door hem geproduceerde Crash) langs elkaar laat schuiven, maken dat Even Money tegelijkertijd onevenredig overhelt naar het propagandistische genre, naar voorlichtingsfilms als Reefer Madness, die wel vertoond worden om mensen van kwade gewoontes te weerhouden. Wat wil Rydell nu: zijn wij allen ziek? Of is de gokverslaving een metafoor voor het menselijk streven?

Wie niet in de war raakt van Rydells meerduidige mozaïek kan genieten van een handvol melodramatische scènes met Forest Whitaker (Last King of Scotland). Kelsey Grammar (Frasier) speelt een gedenkwaardig malle rol als kreupele detective met een fopneus. Verbazingwekkend hoeveel bekende namen zijn geofferd aan deze ongearticuleerde modefilm. (Paul Boon)

Running with Scissors
(Ryan Murphy, 2006 • Sony)
Augusten wordt als puber bij de familie van de excentrieke therapeut van zijn moeder gedumpt, en wordt volwassen in een huis vol mafketels. Augusten Burroughs’ scabreuze jeugdherinneringen uit het gelijknamige boek (bij ons verschenen als Er klopt iets niet) zijn in deze verfilming danig gecensureerd, maar de bizarre typetjes, de ironische toon en de zachte sfeer zijn bewaard gebleven.

~

De acteerprestaties, vooral van Joseph Cross – het zoontje uit Jack Frost – als Augusten, Annette Benning als zijn hysterische moeder en een onherkenbare Joseph Fiennes als zijn melancholieke vriendje, zijn dik in orde. Maar regisseur Ryan Murphy (de man achter Nip/Tuck) weet er geen pakkende film van te maken: het lage tempo doet geen recht aan de energieke gebeurtenissen, en de vele personages worden bijna nooit meer dan karikaturen. De soundtrack is wel een pluspunt: die weet jaren-zeventigklassiekers geslaagd te combineren met nieuw werk van o.a. Télépopmusik en Catherine Feeny. (Paul Caspers)

Apocalypto
(Mel Gibson, 2006 • A-Film)
Of je nu opgewonden raakt van de bloederige, adrenaline verspillende, lange achtervolgingsscène die Apocalypto in feite vormt of niet, feit is dat regisseur Mel Gibson niet heeft beknibbeld op de setting. De kostuums, de make-up en de nagebouwde Mayastad zien er spectaculair uit – zo spectaculair dat je de film wel op pauze zou willen zetten om eens rustig de oorringen van jade, de levensechte tatoeages en de gedetailleerde kleding in je op te nemen. Om die reden is het fijn om de dvd van Apocalypto in huis te nemen.

~

Becoming Mayan, de making of die aan de dvd is toegevoegd, is dan ook een interessante extra. De kostuumontwerpster krijgt de tijd om haar werkwijze toe te lichten. De wapenexpert legt uit hoe hij wapens bedacht die passen in de cultuur van de Maya’s en die tegelijkertijd de moderne bioscoopbezoeker de stuipen op het lijf moeten jagen. Verder toont de making of hoe de letterlijk eindeloze rijen figuranten elke dag vanaf ’s ochtends vroeg bij de make-upafdeling langskomen om hun individuele tatoeages, piercings en onderhuidse versieringen aan te laten brengen zodat er ’s middags gefilmd kan worden. Je kunt niet anders dan bewondering opbrengen voor een regisseur die zo perfectionistisch te werk gaat.

Het audiocommentaar van Mel Gison en medescenarioschrijver Farhad Safinnia voegt niet veel meer toe, behalve de verplichte dankbetuigingen aan een ieder die volgens de filmmakers fantastisch werk heeft geleverd. Gaap. Opvallend is het kinderlijke enthousiasme waarmee Mel en Farhad elke bloederige scène becommentariëren. Zij vinden het duidelijk wél heel leuk om te zien hoe het gezicht van een krijger door een jaguar uiteen wordt gereten. Tsja … kwestie van smaak, zullen we maar zeggen. (Marjolein van Trigt)

Lees hier een uitgebreide recensie van deze film.

300
(Zack Snyder, 2006 • Warner)
300 was dé spektakelfilm van het afgelopen jaar. Driehonderd bijna-naakte en afgetrainde Spartanen zorgden op het witte doek voor opschudding door in het visuele hoogstandje van regisseur Zack Snyder (Dawn of the Dead) het enorme Perzische leger te verslaan in gevechten die zijn weerga niet kennen. Verhaaltechnisch gezien is 300 eigenlijk helemaal niet zo’n goede film, maar dat maakt hem niet minder een genot om naar te kijken. Voor wie de film in de bioscoop moest missen, en natuurlijk voor de fans, is er een mooie Special Edition uitgebracht, bomvol extra’s.

Dat de geijkte ‘Making of 300’ maar een paar minuten duurt, zegt wat over de rest van de extra’s, want er staat voor ruim anderhalf uur aan bonusmateriaal op de tweede schijf. Op de eerste staat een commentaartrack van de regisseur, de schrijver en de director of photography, waarin ze eigenlijk de korte making of méér dan goed maken. Zo wordt uitgebreid verteld over de special effects – de film werd praktisch helemaal voor een blue screen opgenomen. Regisseur Snyder is het meest aan het woord, maar dat hindert niet: hij weet veel leuke dingen over zijn paradepaardje te vertellen. Zo blijkt – voor wie het nog niet door had tijdens het kijken van de film – dat de scènes met het orakel onder water zijn opgenomen.

Er wordt in de extra’s ‘Who were the Spartans?: The Warriors of 300’ en ‘The 300 – Fact or Fiction’ uitgebreid stilgestaan bij de historie van het legendarische gevecht en het leven van de Spartanen, waarin nog eens wordt benadrukt dat Snyder er voor koos niet (geheel) historisch correct te zijn, maar vooral de comic van Frank Miller (Sin City) te volgen.

Historisch correct of niet, 300 blijft geweldig om naar te kijken, en alle extra’s geven de film alleen nog maar meer sfeer. (Nora Sinnema)

Lees hier een uitgebreide recensie van deze film.