Nieuwe dvd’s

King Kong Production Diaries
(Michael Pellerin, 2005 • Universal)

Veel gekker moet het niet worden: deze 54 mini-documentaires over het maken van Peter Jacksons King Kong worden door studio Universal met evenveel poeha op dvd uitgebracht als betrof het een bona fide blockbuster, inclusief introductie van Jackson én een bonus-featurette van een klein kwartier. De echte Kong-fans hebben de filmpjes natuurlijk allemaal al op hun harde schijf staan en weten dus wat ze kunnen verwachten, maar voor niet-ingewijden nog even een korte toelichting. Tijdens het productieproces van King Kong besloten Jackson en zijn vaste dvd-producer Michael Pellerin een paar keer per week een zogenaamde production diary te uploaden naar fansite kongisking. Het bleek een gouden greep: de fans smulden van de soms verrassend diepgravende filmpjes, en het concept werd al gauw overgenomen door andere studio’s (zie onder meer Superman Returns en onze eigen Zwartboek). Het op dvd uitbrengen van de diaries, afzonderlijk van de film waarvoor ze promotie maken, ruikt aan de ene kant naar geldklopperij, maar aan de andere kant heb je ze op deze manier wel allemaal bij elkaar, in een superieure beeld- en geluidskwaliteit vergeleken met de originele QuickTimes van internet. En bovendien krijgen de dvd-makers van King Kong nu de mogelijkheid nóg dieper in te gaan op de materie dan voor de première mogelijk was. Het is, om kort te gaan, niets anders dan een win-winsituatie. (Melson Zwerver)

She Hate Me
(Spike Lee, 2005 • A-Film)

De films van Spike Lee zijn, zelfs als ze soms op het randje van de propaganda staan, vrijwel altijd fris, inspirerend en prikkelend. She Hate Me, de meest recente ‘Spike Lee Joint’, is echter een faliekante mislukking die niet in de buurt komt van zijn eerdere werk. Er komen louter clichés voorbij, de film zwengelt alle kanten op en het verhaal is een vreemde mix tussen een flauwe relatiekomedie en een typisch rechtbankdrama á la Grisham. John Henry Armstrong (Anthony Mackie) is onderdirecteur bij een succesvol concern dat medicijnen ontwikkelt. Als hij ontdekt dat er met een medicijn tegen aids geknoeid is, geeft hij zijn werkgevers via een anoniem telefoontje bij de toezichthouders aan. Hij komt op straat te staan en wordt met de nek aangekeken. Werkloos als hij is stemt hij in met het absurde en dubieuze voorstel van zijn lesbische ex-vriendin om voor 10.000 dollar een kind bij haar en haar vriendin te verwekken. Dezelfde procedure herhaalt zich bij nog een dozijn lesbiennes, die er elk verbazend veel plezier in hebben (in enkele achter elkaar gemonteerde scènes zien we ze dan ook stuk voor stuk klaarkomen). Ondertussen komt de maffia nog voorbij in de figuur van John Turturro (die de vader van een van de lesbiennes speelt en voortdurend The Godfather imiteert, ook al niet erg origineel) en mogen we genieten van de animaties van vrolijke ofwel uitgeputte spermacellen. Het geheel is een aftands en humorloos aftreksel dat van lesbiennes een karikatuur maakt en Spike Lee volstrekt onwaardig is. (Martijn Boven)

Eros
(Michaelangelo Antonioni, Steven Soderbergh, Kar-wai Wong, 2004 • Total Film)

Scène uit The Hand

Als een soort eerbetoon aan Antonioni organiseerden een paar producenten een project waarin twee jongere filmmakers ieder een korte film mochten maken, die samen met een korte film van de voormalige maestro als een drieluik vertoond werd. Het overkoepelende thema was erotiek. Zulke initiatieven worden zelden tot een goed einde gebracht, en zo verging het het drieluik Eros ook. Het is niet voor niets dat voor de dvd-uitgave Antonioni’s film vooraan in plaats van achteraan (zoals in de originele bioscoopversie) is geplaatst: de anticlimax zou anders te groot zijn. Nu is de beste van de drie films voor het laatst bewaard – een logische keuze. Antonioni bewijst met The Dangerous Thread of Things namelijk alleen maar hoe ver hij van zijn publiek verwijderd is: het is een volstrekt ontoegankelijk, hopeloos pretentieus werkje met lachwekkend slechte acteerprestaties. Soderbergh brengt het er met zijn dodelijk saaie Equilibrium niet beter vanaf: zijn aflevering is een formalistisch experiment met twee acteurs die de aandacht niet van een zwak scenario af kunnen lijden. Wong levert de beste film af: zijn The Hand is een schitterend vormgegeven, sensueel portret van de ingehouden romance van een luxe hoer (Li Gong) en haar kleermaker (Chen Chang). De diep melancholieke sfeer die de magistrale beelden van Christopher Doyle, Wongs fraaie vertelling en de overtuigende prestaties van de twee topacteurs in de hoofdrollen opwekken, maakt van The Hand de enige episode die de moeite waard is. De dvd bevat geen noemenswaardige extra’s. (Paul Caspers)