Moonlight Mile

We ontmoeten Joe (Gyllenhaal) op de ochtend van de begrafenis van zijn verloofde, die door een dronken gek in een bar is neergeschoten. Joe is ingetrokken bij zijn, ietwat excentrieke, ex-schoonouders (Hoffman en Sarandon), en de rest van de film draait om hun relatie. Wanneer Joe verliefd wordt op de knappe Bertie (nieuwkomer Ellen Pompeo, een kruising tussen Renée Zellweger en Georgina Verbaan), realiseren zijn schoonouders zich dat ze hem, net als hun dochter, ooit eens zullen moeten loslaten.

Realisme

Wat opvalt aan de film is de totale afwezigheid van goedkoop sentiment. Alle acteurs spelen hun rollen ingetogen en heel realistisch, en de film is precies zo: ingetogen en realistisch. Iedereen die ooit een geliefde heeft verloren zal de gevoelens van verbazing en irritatie herkennen die Joe en zijn schoonouders voelen als ze merken dat het leven voor anderen niet stil heeft gestaan, maar gewoon doorgaat. Silberling baseerde zijn script op de ervaringen die hij in 1991 had, toen zijn vriendin bij een soortgelijk ongeluk om het leven kwam. Jarenlang leurde hij met zijn scenario langs verschillende studio’s voordat Disney uiteindelijk toehapte. Silberling wist zijn droomacteurs Hoffman en Sarandon te strikken voor hun rollen en uiteindelijk mocht hij de film na bijna tien jaar maken. Die persoonlijke band met het materiaal is in elk filmbeeldje te merken: de film voelt namelijk nergens “over the top” en is op een intelligente manier gemonteerd. Scènes duren precies lang genoeg om de essentiële informatie over te brengen en beginnen vaak midden in de handeling. Brad Silberling is een regisseur die de intelligentie van zijn kijkers respecteert, en dat is heel plezierig.

Extra’s

In een zo persoonlijke film als Moonlight Mile is een audiocommentaar van de schrijver/regisseur simpelweg een vereiste, en gelukkig stelt de DVD-release van de film niet teleur. Silberling praat op uiterst coherente wijze de speelduur van de film vol, en het klinkt alsof hij zich zeer goed heeft voorbereid. Op bijna chronologische wijze vertelt hij over de totstandkoming van de film, het lange schrijfproces, het zoeken van de juiste acteurs en locaties, het bepalen van de periode (het verhaal speelt zich af in 1973) en de opnamen. Na een commentaartrack als deze is elke documentaire overbodig, en de bijgeleverde making-of is dan ook niet veel meer dan een veredelde reclamespot, hoewel de interviews eerlijk zijn en de beelden achter de schermen interessant.

Het moge duidelijk zijn: Moonlight Mile is een aangename verrassing. Laat je niet afschrikken door de onopvallende hoes en wees bereid dit pareltje in je hart te sluiten!