Film / Films

Lief berenfilmpje met levensles

recensie: Brother Bear

Terwijl de kaskraker Finding Nemo (een productie van Pixar studio’s en Disney) nog in de bioscopen draait, komt Disney zelf met een klassiek lief verhaaltje over twee beren: Brother Bear. Geen 3D-gedoe, geen computeranimatie, maar back to basic en terug naar de moraal van het verhaal.

~

De film draait om Kenai (stem van Joaquin Phoenix), een man die in een beer vernandert wanneer hij wraakgevoelens krijgt en de beer wil doden die zijn broer de dood in heeft gejaagd. De transformatie (die wel lang op zich laat wachten) ziet er sprookjesachtig uit en zodra Kenai weer op aarde staat, wordt het beeldformaat breder en veranderen de kleuren van de film. Dat is goed bedacht en erg mooi uitgewerkt. En dan ontmoet Kenai het moederloze beertje Koda (stem van Jeremy Suarez) met wie hij de rest van de film optrekt.

Bambi-momenten

De echte Disney-liefhebber zal zijn hart op kunnen halen met deze film. Brother Bear is ontwikkeld door Orlando Animatiestudio’s, die eerder verantwoordelijk was voor Mulan en Lilo & Stitch. De makers laten zien dat je met de hand prachtige landschappen kunt tekenen en ook de dieren mogen er zeker zijn. Bovendien zitten er in deze film weer een paar echt ouderwetse Bambi-momenten. Van die verterende ogenblikken waarbij je zelfs als volwassenen even moet slikken. En dat is vooral te danken aan de goede tekenstijl, al is het verhaal op zich al zielig genoeg.

Uit balans

Het kleine beertje Koda zorgt meestal voor de relativerende kant van het verhaal. Al weet hij ook wel wat tranen los te peuteren als hij erachter komt dat hij met de vijand heult. De humoristische elanden moeten ook relativeren, maar passen vaak niet helemaal in het verhaal. Ze zijn zeker leuk, maar hadden nog iets minder prominent in de film naar voren mogen komen. Dat is ook meteen het probleem van deze film: de balans is niet helemaal in orde en de levenslessen nemen soms wel heel erg de overhand. De één zal zich er wat meer aan storen dan de ander. Maar zo goed als The Lion King bijvoorbeeld was uitgewerkt qua verhaal, verdeling van de emoties en moraal, is dat bij deze film niet goed gelukt. Disney probeert te veel jong en oud tevreden te stellen, een onmogelijke taak.

Swingende liedjes

Waar ze wel in geslaagd zijn, is de keuze van de voortreffelijke soundtrack. Phil Collins heeft gezorgd voor een paar heerlijk swingende liedjes, afgewisseld met van die typisch sprookjesachtige Disney-deuntjes. Uitermate geschikte muziek die in je hoofd blijft hangen en die bij de voorgaande animatiefilms een gemis was.

Beregoed

In de top 3 zal Brother Bear niet komen en moraalhaters kunnen maar beter wegblijven. Maar het verhaal is leuk bedacht en je kunt om de beren lachen en huilen; het ultieme Disney-gevoel. Bovendien maakt de klassieke wijze van de getekende landschappen en dieren veel goed. Dus laat dit alsjeblieft niet de laatste getekende Disneyfilm zijn, want dit is de verademing tussen alle computeranimaties. Brother Bear is goed genoeg om in de bioscoop te bekijken en daarna de zaal met een beregoed gevoel te verlaten.