Pittig koekje

Dragon Quarter is alweer het vijfde deel uit de Breath of Fire-serie van Capcom. Op de PSX heb ik wel eens met een BOF-game gespeeld, en dat is me toen uitermate goed bevallen. In deze game ben jij de blauwharige Ryu, en werk je als een ranger in een ondergrondse wereld. Meestal bestaat je dagtaak uit het opsporen en verslaan van gevaarlijk ongedierte zodat jouw mensen veilig in hun ondergrondse wereldje kunnen wonen. Je collega’s zijn niet zo heel erg kapot van je, en behandelen je dan ook met weinig respect. Het blijkt echter dat Ryu (uiteraard) geheime krachten heeft, en natuurlijk komen die tijdens dit spel naar de oppervlakte.

Het verhaal

Al gauw bevindt Ryu zich in gezelschap van het meisje Nina (die natuurlijk de nodige bescherming nodig heeft) en de stoere Lin. Tussen de gamegedeeltes zitten scènes die je weer een stukje van het verhaal laten zien. Dit verhaal zit dermate vol met twists, subplotjes en verrassingen dat je toch steeds blijft spelen omdat je simpelweg wilt weten hoe het nu weer verder gaat met het avontuurlijke trio.

Knokken

Het combatsysteem in deze RPG is turn based, en de gevechten vinden gelukkig niet willekeurig plaats, zoals we in veel andere RPG’s wel zien. Je kunt je tegenstander tevoorschijn lokken door het zetten van vallen of door het droppen van aas. Verder kan Ryu bommetjes naar zijn tegenstanders gooien zodat ze al verzwakt aan het uiteindelijke gevecht beginnen. In BOF:DQ is het belangrijk wie als eerste het gevecht aangaat. Neem jij het initiatief, dan ben jij als eerste aan de beurt en kun je je tegenstander meteen een flinke slag toebrengen. Natuurlijk zijn er weer allerhande potions en voorwerpen die je gezond kunnen maken.

Halfdraak

Zoals gezegd heeft Ryu geheime krachten: drakenkracht om precies te zijn. Hierdoor verandert Ryu in een halfdraak, iets dat er niet alleen gaaf uitziet, maar tijdens gevechten ook nog eens ontzettend effectief is. Door het gebruik van deze krachten verliest Ryu echter zijn grip op zijn menselijkheid, en dat kan hem uiteindelijk doden. Daardoor geldt: geniet, maar gebruik met mate. Je moet dus voortdurend Ryu’s status in de gaten houden, de zogenaamde D-counter. Deze kruipt al spelende omhoog, en extra hard als je Ryu’s gave gebruikt. Kom je boven de 100, dan leg je het loodje.

Conclusie

BOF:DQ ziet er prima uit, en speelt ook vrij simpel. De beginnende RPG’er heeft in principe na een uurtje spelen wel door hoe alles werkt, en kan dan helemaal los. Toch is BOF:DQ niet voor iedereen geschikt. Het spel is namelijk zeer pittig. Echte beginners kunnen dan beter eerst even een andere titel oppakken. Voor de doorgewinterde RPG’er is BOF:DQ echter een heerlijk pittig koekje waar ze hun tanden weer vele uurtjes op stuk kunnen bijten.