Om te huilen

– haar wordt afgenomen om te werken aan de Chinese muur, zijn de tranen echter niet meer te stoppen. Het bittere water komt uit haar handen, tenen, haren en borsten. Binu en de Chinese Muur is een bizarre Chinese mythe over tranen en doorzettingsvermogen.

In Perzikdorp leert men aan de hand van het Handboek voor dochters de meisjes een uitgebreid assortiment aan methodes om hun tranen te ontladen. Omdat Binu op jonge leeftijd haar moeder verliest, is ze niet erg geoefend. Als haar man wordt meegenomen, verandert ze in een onuitputbaar vat.

Blinde kikker

Binu besluit haar man een winterjas te gaan brengen in het Noorden en gaat op reis. Ze wordt uitgehoond en uitgelachen en huilt de hele tijd. Heksen voorspellen haar dood en ze huilt. Ze vindt geen paard, enkel een blinde kikker en ze huilt. Ze kan haar eigen graf niet graven en ze huilt alweer.

Binu keek naar de afgebakende randen van het graf en zag vaag hoe de Dood oprees en begerig op haar wachtte. Ze was niet bang, maar het vooruitzicht van de grote overgang van het leven naar de dood en een begrafenis in een bos zonder grafbanier en iemand die om haar zou huilen, sloeg een bres in haar wil om te sterven. Ze besloot nog één keer en met flink veel tranen te huilen voordat ze dood zou gaan.

Dramatisch huilgeweld

Su Tong is een van China’s meest getalenteerde schrijvers maar slaat met de remake van deze eeuwenoude mythe volledig de plank mis. De leeghoofdige figuren in deze roman maken zo weinig verandering door, dat de gebloemde beeldspraak het enige is dat het boek nog leesbaar maakt. De overgangen van dramatisch huilgeweld in droge alledaagse Chinese realiteit zijn om bijna melig van te worden:

De Generaal boog diep en huilde aan de oever van de rivier, waardoor de herinnering aan een andere rivier in hem naar boven dreef (…) En hij huilde en huilde, tot hij hoorde dat zijn zus, die in de hut was, hem riep. ‘De zoete aardappelen zijn klaar. Kom naar huis om te eten.’

De legende van Binu is de legende van de vrouw die met haar tranen de Chinese Muur ten val bracht. Het is een mythe over lijden en bestaan. Schrijver Su Tong is er in deze roman echter niet in geslaagd het verhaal enige hartstocht of moderniteit in te blazen. Omdat deze allegorische roman geen succes werd in China, is het verbazingwekkend dat hij toch in het Nederlands werd vertaald. Binu en de Chinese Muur lezen doe je in het zelfde tempo als het Oude Testament.