Boeken / Fictie

Overdekt

recensie: Stephen King - Gevangen (vert. Hugo Kuipers)

Er zijn schrijvers die jaren broeden op één klein boekje. En er zijn schrijvers die immense pillen afleveren in nauwelijks één jaar. In die laatste categorie valt Stephen King. Moeiteloos schrijft hij het ene naar het andere boek vol. En nog sneller dan hij ze schrijft, worden ze verslonden door zijn grote schare fans.

De productie van Stephen King is ongekend. Hij heeft zelfs een tijd een pseudoniem (Richard Bachman) gehanteerd om meer boeken te kunnen produceren. Zijn uitgever dacht dat het de verkoop zou schaden als hij meer dan één boek per jaar zou uitbrengen. Maar ook als hij er twee per jaar uitbracht (Desperation – Stephen King en De Regelaars – Richard Bachman), werden beide boeken bestsellers. Ook werden eerdere lange romans van hem (De beproeving, Het) onder druk van de uitgever ingekort. Wederom omdat men dacht dat ze anders niet zo goed zouden verkopen. Maar de later uitgegeven onverkorte uitgaven van deze boeken verkochten net zo goed of zelfs beter dan de oorspronkelijke kleinere uitgaven.

Koepel
King heeft wederom een boek uitgebracht dat er, wat omvang betreft, zeker mag zijn. Maar ook inhoudelijk mogen de 976 pagina’s episch genoemd worden. Zoals het een omvangrijke roman van Stephen King betaamt, wordt de lezer weer met een gewelddadige strijd tussen Goed en Kwaad geconfronteerd. Misschien wel bloederiger dan ooit te voren in de schrijfgeschiedenis van deze Master of Horror.

In zijn nieuwste roman, genaamd Gevangen, maken we kennis met het dorpje Chester’s Mill in Maine. Een geografisch gebied (met het overbekende Castle Rock) waarin Stephen King zich in zijn boeken veelvuldig begeeft. Op 21 oktober wordt deze gemeente van het ene op het andere moment van de buitenwereld afgesneden door een onzichtbare, maar ondoordringbare koepel. Chester’s Mill is op zichzelf aangewezen. Pogingen van buitenaf om de koepel te doorbreken door chemicaliën en raketaanvallen mislukken jammerlijk.

De isolatie van Chester’s Mill heeft dramatische gevolgen. Als gevolg van de verschenen barrière, vliegen (soms letterlijk) de lijken je met bosjes om de oren. En uiteraard komen daar de welbekende beeldende beschrijvingen van King aan te pas. Menig bloedend intern en extern lichaamsdeel passeert de revue. En dit is slechts een fysieke voorbode voor het psychologisch verval van deze kleine gemeente.

Vertrouwde elementen
Binnen een week vervalt het slaperige provinciestadje tot totale anarchie. Voornamelijk door de maniakale strijd van een corrupte wethouder om de anarchie te voorkomen. Maar dan wel ten gunste van zichzelf en een verwrongen hoger Goddelijk doel. Een kleine groep dorpelingen probeert het tij te keren en vecht tegen de dictatoriale invloed van wethouder Grote Jim. Die lijkt de strijd echter met behulp van zijn minderjarige, sadistische en onervaren politiecorps én zijn verknipte zoon Junior te gaan winnen. Tot er zich een apocalyptische gebeurtenis voordoet en Chester’s Mill, na het verschijnen van de koepel, wederom op een dramatisch keerpunt staat.

Met Gevangen heeft Stephen King weer een verhaal opgeleverd dat zijn fans zullen verslinden. Alle elementen die hebben bijgedragen tot zijn roem, zijn wederom aanwezig: Goed vs. Kwaad, Godsdienstfanaten, domme volgelingen, heldhaftige jongeren, trouwe honden, gruwelijke taferelen en bloed. Veel bloed. Gevangen is door de kleine setting (één gemeente) misschien niet zo dramatisch en indrukwekkend als bijvoorbeeld De Beproeving, maar ook nu weer heeft de grootmeester van de horror een boek afgeleverd dat je bij de kladden grijpt, zich er in vastbijt en je huiverend laat verlangen naar de verlossing van de volgende pagina. Het houdt je letterlijk gevangen.