Neurotisch en eenzaam
.
De van oorsprong Canadese schrijfster Cusk schrijft in een ouderwetse, bijna oubollige stijl, die goed bij het thema en de locatie van de roman past. Het begin van de roman doet erg denken aan The Turn of the Screw (1898) van Henry James, ook een verhaal over een au pair bij een rijke familie op het platteland.
Het bovennatuurlijke
~
Het is niet meteen duidelijk waarom Stella zo radicaal breekt met haar verleden. Blijkbaar heeft ze genoeg van werk, woning, familie en kersverse echtgenoot en geeft ze dit alles zonder twijfel op om te vertrekken naar het landgoed van de Maddens, waar ze zich echter ook niet een twee drie thuisvoelt. De familie Madden is redelijk excentriek en de eerste dagen brengt Stella er door in een voortdurende angst voor Pamela, de vrouw des huizes.
Stap voor stap
Aanvankelijk bekijkt Stella de familie met een wel heel kritische blik, waardoor het lijkt alsof de Maddens compleet gestoord zijn. Minutieus en met veel adjectiva beschrijft Stella haar nieuwe leefomgeving en haar twijfelende eerste stappen in de voor haar vreemde omgeving. Dit is dan ook het enige probleem van Het buitenleven: Cusk legt het plot te uitgebreid uit. Stap voor stap beschrijft ze elke handeling, waarna ze ook nog alle gevolgen opsomt.
Dit maakt het verhaal van de Werdegang van Stella enigszins langdradig. Zodra er een band ontstaat tussen Stella en Martin begint zij het gezin beter te begrijpen. Hierdoor lijkt ze ineens minder egocentrisch en oninteressant. Aan het eind komt alles goed met de hoofdpersonen. De onopgeloste mysteries doen er niet meer toe. Alle problemen verdwijnen als Stella haar verleden accepteert.
