De Zichtbare Man
Zo rond midden jaren zeventig van de vorige eeuw stond Vlaanderen onder een goed absurd gesternte: een hele generatie tekenaars met een uitzonderlijke aanleg voor geschifte, totaal uit de haak getrokken humor zag toen het levenslicht. Lectrr, Kim Duchateau, Seb… evenzovele namen die je in de auteursdatabase van StripSter of elders op het internet kan terugvinden. Velen onder hen waren een product van het Sint-Lucas-Instituut in Brussel. Ook Pieter de Poortere is geboren in 1976, heeft school gelopen op St.-Lucas en woont in Gent… de thuishaven van Lectrr! Zeg niet dat ik u niet gewaarschuwd heb.
~
De allusieve titel geeft al meer dan een hint van wat je kan verwachten. De onzichtbare man is bijzonder door een bijzondere eigenschap, maar de zichtbare man? Juist, het typevoorbeeld van een nobody, die zijn situatie wel probeert te veranderen, maar daar, zelfbewust en trouw aan zijn ‘kaste’, nóóit in slaagt. Het titelfiguur krijgt gezelschap van enkele andere karikaturen zoals Oerman Jan, Trut maar vooral Superboer, een parodie op De Poorteres eigen Boerke (de loser-landbouwer die zelfs zonder tekst zijn lezers wist te vertederen); Superboer, die, zijn naam waardig, eigenlijk de meeste aandacht voor zich opeist.
Wakker worden als veevoeder
~
Hormonenkoffertje
En dan is er nog het ingesloten Spelleke van Hormonen, een door De Poortere en compagnie waarschijnlijk ’s avonds laat in een bedompte kroeg samengesteld volledig gezelschapsspel, met een hormonenkoffertje, Karel Van Noppen- en Carl De Schutter-kaartjes en -vakjes, het soort volksvertier waar de maatschappelijk verantwoordelijke Vlaming wellicht weer scrupules over zal hebben, maar waar de breeddenkende stripofiel alleen maar euforisch over kan zijn.
Na Boerke, die de Stripschappenning kreeg voor beste oorspronkelijk Nederlandstalige album en in binnen- en buitenland door de strippers geprezen werd (hij verscheen elders onder de titel Dickie), bewijst Pieter De Poortere dat hij ook mét tekst grappig blijft.
